Taraflar arasındaki davanın Alanya 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 16.6.1998 tarih ve 100-401 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacılar vekili, müvekkillerinin oğlu İbrahim'in davalıların sahibi ve sürücüsü oldukları araçta iken meydana gelen trafik kazasından hayatını kaybettiğini ileri sürerek, ilaç, hastane ve cenaze masrafları bedeli 154.000.000 lira ile toplam 150.000.000 lira manevi tazminatın ve toplam 200.000.000 lira destekten yoksunluk tazminatının davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalılar davanın reddini istemişlerdir.

Mahkemece, toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı davalılar temyiz etmişlerdir.

1-Davacılar davalıların aracında seyahat eden İbrahim'in tedavi ve cenaze giderlerini istemişler, davalılar ise düplik dilekçesinde ölenin hatıra binaen taşındığını savunmuşlardır.

Dosya kapsamına göre, ölenin davalıların sahibi ve sürücü oldukları araçta birlikte gezmek amacıyla bulunduğu ve davalı sürücünün yönteminde hatıra binaen taşındığı anlaşılmaktadır. Hatır taşımasında Karayolları Trafik Kanunu değil Borçlar Kanununun haksız fiillere ilişkin hükümleri uygulanır. Mahkemece bu husus gözönüne alınarak Borçlar Kanununun 43.maddesi uyarınca hükmedilen tazminatta belli bir oranda indirime gidilmesi gerekirken, isteğin tümden kabulü yerinde görülmediğinden, kararın bu nedenle davalılar yararına bozulması gerekmiştir.

2-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalıların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalılar yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972