Taraflar arasındaki davanın Çifteler Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 31.03.1998 tarih ve 172-32 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Aslan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkiline çarparak yaralanmasına yol açan aracın zorunlu trafik sigortasının bulunmadığını ileri sürerek, (123.108.000.-) lira sigorta tazminatının davalı idareden tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, gerçek sorumlunun kazaya karışan araç sürücüsü ve maliki olduğunu, temerrüde düşülmediğini, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, davanın ceza zamanaşımının süresi içerisinde açıldığı, davacının bilirkişilerce saptanan (44.508.000.-) lira tedavi ve (9.159.613.-) lira iş görmezlik isteyebileceği, aracın sigortası bulunmadığından davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle (54.067.613.-) lira üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, Trafik Garanti Fonu aleyhine zarar gören kimsenin doğrudan dava hakkını engelleyen bir yasal düzenleme bulunmamasına ve davacının Trafik sorumluluk sigortacısı olarak Tam Sigorta aleyhine açmış bulunduğu davada kazaya neden olan aracın trafik sigortasının bulunmadığı o dava dosyasına 05.06.1995 tarihinde giren sigorta şirketi yazısından anlaşılmış olup, davacının Fon aleyhine başvurma koşullarının oluştuğunu o tarihte öğrenmiş olup, bu davayı da o tarihten itibaren 2 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açmış bulunduğu anlaşılmış bulunmasına göre, davalı Fon vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.

2-Ancak, KTK.'nun 108. maddesi ve bu madde hükmü uyarınca çıkarılmış olup, olay tarihi itibariyle uygulanması gereken 10.03.1990 gün ve 20601 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Karayolları Trafik Garanti Fonu Yönetmeliğinin 13 ve onu izleyen maddelerinde belirtilen şekilde davacı tarafından Fon'a tazminat istemi için başvuruda bulunulmadığına göre, dava tarihi itibariyle muaccel bir alacaktan bahsedilemez. Bu nedenle davalı Fon aleyhine hükmedilen tazminata ancak dava tarihinden başlamak üzere temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, olay tarihinden itibaren temerrüt faizine hüküm kurulmuş olması isabetsiz görülmüş ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HUMK.'nun 438/7. maddesi hükmü uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bendde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bendde açıklanan nedenlerle mahkeme gerekçeli kararının (Hüküm) fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan (20.07.1993) tarihi çıkarılarak aynı yere dava tarihi olan (24.11.1995) tarihinin konularak düzeltilmesine, ve kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 16.03.1999 tarihinden oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972