 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/9085
Karar No : 1999/597
Tarih : 08.02.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 08.07.1998 tarih ve 675-925 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı Kooperatif ortağı olup, kooperatifi olağanüstü genel toplantısına çağırma için Koop. K. 'nün öngördüğü yasal prosedürün yerine getirildiğini ileri sürerek genel kurulu toplantıya çağırma izni verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davaya cevabında, gündem maddesi olarak belirlenen tüm hususların Kooperatifin 10.01.1998 günlü genel kurulunda karara bağlandığını, davacıların bir kısmı tarafından anılan genel kurulun iptali için dava açıldığını, davacıların iyiniyetli olmadıklarını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve dosyadaki kanıtlara nazaran, davacıların 10.01.1998 genel kurul toplantısında alınan kararların iptali istemiyle açtıkları davanın reddedildiği böylece davacı iddialarının yerinde bulunmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Kooperatiflerde, genel kurulu toplantıya çağırma hususu 1163 sayılı Yasanın 44. maddesinde düzenlenmiş olup, anılan yasa hükmü uyarınca, çağrı izni belirli koşullara bağlanmıştır. Bunlar; Ortak sayısının en az onda birinin isteği, bu isteğin yönetim kuruluna yöneltilmesi, yönetim kurulu bu isteği yerine getirmezse istek sahiplerinin Ticaret Bakanlığına başvurmalarıdır.
Somut olayda, davacıların 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu ' nün 44. maddesinde öngörülen yasal prosedürü yerine getirmiş oldukları anlaşılmakla, mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddine hükmolunması doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 08.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.