Taraflar arasındaki davanın Aydın 2.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 21.5.1998 tarih ve 529-265 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ayşe Altun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, kendi buluş ve icadı olan mamulün patentinin müvekkiline ait olduğunu, davacı yanında çalışan Hüseyin'in ayrıldıktan sonra davalı Aydın yanında çalışmaya başladığını ve müvekkilinin buluşu olan malulü üretmeye başladıklarını ileri sürerek Patent Kanunu'nda belirtilen para cezasının davalılardan alınıp davacıya verilmesine, davalı tarafın elde ettiği kar payının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalılar vekili, davalı Hüseyin'in davacı yanında çalışmadan önce Ö. firmasında Şekerleme yapan kişi olduğunu, tarafların ürettiği şekerlemelerin muhteviyatlarının farklı olduğunu, davacının patent aldığını ileri sürdüğü şekerlemenin yeni bir buluş olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece iddia,savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, tarafların ürünleri arasında fark olduğu, şekerleme içindeki malzemelerin kullanım oranlarının farklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, 551 sayılı Patent Haklarının Korunması Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararname'ye dayalı tazminat istemine ilişkindir.

Davacı, Susuz olarak eritilmiş şeker ile susamlı şekerleme imalatına ilişkin olarak 30.5.1994 tarihinden geçerli olmak üzere patent belgesi almıştır. 27.11.1995 tarihli Sınai Mülkiyet Gazetesinde de patent konusu ürünün imalat usulü gösterilmiştir. Davacı, kendi icadı olan ve patent sahibi olduğu ürünün davalılar tarafından da üretilip piyasaya sunulduğu iddiasında bulunmuştur. Davalılar ise ürettikleri ürüne şeker değil, bal katarak farklı usulde üretim yaptıklarını savunmuşlardır. Mahkemece her iki tarafın ürettiği şekerlemeler incelenerek, katkı maddeleri ve oranları konusunda bilirkişiden rapor alınmış ise de, rapor karar vermek için yeterli kesinlikte bulunmamaktadır.

551 sayılı Patent Haklarının Korunması Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararname'nin 136 ncı maddesinin 2nci fıkrası "Patent, bir ürünün yapılışına ait bir usul için alınmışsa, aynı nitelikleri taşıyan her ürün, patenti alınmış usule göre yapılmış sayılır. Usule tecavüz etmeksizin ürünü ürettiğini iddia eden davalı bunu ispat etmekle yükümlüdür." şeklinde düzenleme getirdiğinden, mahkemece davalılar eyleminin anılan madde hükmüne aykırılık teşkil edip etmediğinin patent konusunda uzman kişilerden oluşan heyetten rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddedilmesi doğru görülmemiş, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 08.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972