Taraflar arasındaki davanın (Gaziantep Asliye 5. Hukuk Mahkemesi)nce görülerek verilen 19.2.1998 tarih ve 108-85 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve ötüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

 

Davacı vekili; müvekkilinin 1996 yılı Genel Kurul toplantısında Yönetim Kurulu'na üye seçildiğini, üyelerinde aralarında toplanarak müvekkilini başkan seçtiğini ancak müvekkili ile Yönetim Kurulu üyeleri arasında uyuşmazlık çıktığından 23.1.1997 tarihinde Yönetim Kurulunu toplantıya çağırdığını, fakat aynı gün diğer üyelerin gündemsiz ve çağrısız olarak toplandığını yine 25.1.1997 günü toplanıp aralarında işbölümü yapıp başka bir üyeyi başkanlığa seçtiklerini, bu kararı tescil ve ilan ettirmediklerini ileri sürerek 23.1.1997 günlü Yönetim Kurulu kararının ve sonraki kararların butlanın tespitini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı vekili; Yönetim Kurulunun usulüne uygun yaptığı toplantı sonucunda davacının Yönetim Kurulu üyeliği değil, başkanlık görevinin değiştirildiğini, Yönetim Kurulunun bu şekilde görev belirleme yetkisinin olduğunu, kaldı ki yönetim kurulunun, denetim kurulunun 24.1.1997 tarih ve 5 sayılı kararı gereği bu görev değişikliğinin yapıldığını, bu karardan sonra yeni yönetim kurulunun Genel Kurulda seçildiğini, bu tür yönetim kurulu kararlarına karşı dava açılamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

 

Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından kooperatifleri başkanın temsil ettiği, Yönetim Kurulunu Başkan veya Başkan vekilinin toplantıya çağıracağı, yönetim kurulu üyelerinin kendi aralarında toplanarak görev dağılımını belirleyip başkan olan davacıyı katip üyeliğe getirmelerinin bağlayıcı yönü olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

 

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

 

1- Davacı, davalı kooperatifin 23.1.1997 ve sonraki kararlarının ve toplantılarının butlanının tespitine karar verilmesini istemiştir. Bu tür davaların tüm ortaklar tarafından açılması mümkündür. Olayımızda dava konusu karar tarihinde Yönetim Kurulu 7 kişiden ibaret olup, 25.1.1997 tarihinde davacı başkan dışında tüm Yönetim Kurulu üyeleri toplanıp, davacının Yönetim Kurulu Başkanlığından alınmasına ve katip üyeliğine getirilmesine karar verilmiştir. Her ne kadar yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre, kural olarak Yönetim Kurulunun ihraca ilişkin kararları dışındaki kararları aleyhine doğrudan doğruya mahkemeye başvurulamaz ise de, dava konusu olayda yapılan işlem davacının şahsi hukukunu ilgilendirdiğinden, bu tür Yönetim Kurulu kararının iptalini mahkemeden isteyebilir.

 

2- Ancak, Kooperatifler Kanunu 98. maddesi atfı ile Türk Ticaret Kanunu'nun Anonim Şirketler hakkındaki hükümlerine ilişkin 330. maddesi uyarınca, Yönetim Kurulunda, ana sözleşmede aksine hüküm olmadıkça bir karar verilebilmesi için, üyelerin en az yarısından bir fazlasının toplantıda hazır bulunması ve toplantıda bulunanların çoğunluğu ile karar verilmesi gerekir. Yönetim Kurulu kararları için bir karar defteri tutulur ve kararlar bu deftere yazılır. Karar defterine yazılarak imzalanmayan kararlar geçerlilik kazanamaz. Yönetim Kurulunun kararını kabul etmeyen üyeler karşı oy yazarlar. Karşı oyun yazılması çoğunlukla alınan kararların geçerliliğini etkilemez. Yine kooperatif Ana Sözleşmesinin 45/3. maddesi ve Kooperatifler Kanunu 98. maddesi atfı ile TTK 332. maddesi uyarınca Yönetim Kurulu üyeleri kişisel yararlarına veya TTK. 349. maddesinde sayılan yakınlarının yararlarına ilişkin hususlarda görüşmelere katılamazlar ve bu üyeler Yönetim Kurulu toplantısında bulunamazlar. Dolayısıyla toplantı ve karar yeter sayısında bu üyeler mevcut gösterilemezler. Kaldı ki, bu üye toplantıya katılsa bile bu üye olmadan da toplantı ve karar sayısı oluşuyor ise alınan karar geçerli karardır. Tüm bu açıklamalara göre olayımızda, davacı Yönetim Kurulu Başkanı TTK 332. maddesi uyarınca kendisi ile ilgili toplantıya çağrılsa dahi, toplantıya katılamayacağından, davacı dışındaki tüm yönetim Kurulu Üyeleri toplanıp ana sözleşmede öngörülen çoğunlukla karar aldığından, karara muhalif üye olmadığından ve alınan kararların imzalanıp karar defterine işlendiği anlaşıldığından, bunun sonucu olarak 23.1.1997 ve 25.1.1997 günlü Yönetim Kurulu Kararları ana sözleşmeye ve kanuna uygun olduğundan, davanın red-dine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.

 

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu ve (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28.1.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972