Taraflar arasındaki Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 17.06.1998 tarih ve 359 - 620 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak d avalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 23,03.1999 günde davalı avukatı Yüksel gelip, davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Harun Kara tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı şirkete kasko poliçesi ile sigortalı müvekkiline ait aracın 22.12.1997 günü, sürücünün adres sormak için aracı parkedip markete girdiği sırada çalındığını ve daha sonra hasarlı halde bulunduğunu, davalının tespit edilen (1.696.250.000.-) lira hasar bedelini ödemeye yanaşmadığını ileri sürerek, bu meblağın faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, hırsızlık olayının sigortalı aracın kontak anahtarının araç üzerinde bırakılmasından istifade ile gerçekleştirildiğini, kasko sigortası poliçe genel şartlarında bu hususta özel düzenleme yok ise de, bu hususta hırsızlık sigortası genel şartlarının uygulandığını, hırsızlık sigortası genel şartlarına göre de bu şek,ildeki hırsızlığın teminat dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere nazaran, davacıya araca kasko sigorta teminatı verilmiş olup, bu sigorta sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıklarda hırsızlık sigorta poliçesi genel şartlarının uygulanma olanağı bulunmadığı, kasko sigortası genel şartlarının teminat dışı halleri sayan hükümlerinde aracın kendi anahtarı ile çalınması halinin teminat dışı olduğunun belirtilmediği, bu nedenlerle rizikonun teminat kapsamında olup, davalının sorumlu olduğu gerekçesi ile, davanın kısmen kabulüne, (1.521.180.616.-) lira'nın 25.12.1997 tarihinden yürütülecek % 80 ve değişen oranlardaki reeskont oranındaki temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve olayda BK.'nun 44. maddesinin uygulanmasını diğer bir deyişle davacının aracın çalınmasında müterafik kusurlu kabul ettirecek durumda bir davranış içerisinde bulunduğu hususunda ekspertiz raporundaki kanaat dışında herhangi bir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.

SOMUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 41.072.250.- lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, davacı avukatı duruşmaya gelmediğinden duruşma vekillik ücretinin takdirine yer olmadığına, 23.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972