Taraflar arasındaki Kadıköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 31.3.1998 tarih ve 679-257 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 16.3.1999 günde davalı avukatı Yıldırım geldi davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Yaşar Zülfü Arslan tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü :

Davacı vekili, müvekkili şirketin S... Automotiova A.Ş.nin Türkiye'deki tek yetkili satıcısı (distiribütörü ) olduğunu, davalının gazete ilanları vererek kendisini anılan firmanın Türkiye genel distribütörü gibi tanıttığını, bunun üzerine daha önce müvekkilince açılan davanın derdest olduğunu; o davadan sonra davalının bu kez müvekkiline ait işyerinin karşısında faaliyete geçtiğini ve binanın ön ve yan cephelerine "skoda" sembolünü resmettiğini ve yanına "Skoda Yedek Parça Satış Merkezi" levhası açtığını, davalının bu eylemlerinin haksız rekabet oluşturduğunu ileri sürerek, haksız rekabetin tesbiti ve önlenmesini, davalı işyerindeki "Skoda" ibarelerinin silinmesini ve (500.000.000) lira maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, müvekkili şirketin 1989 yılında aralarında davacı şirket yönetim kurulu başkanının da bulunduğu kişilerce "Skoda" marka otomobil yedek parçaları ve diğer yedek parçaları toptan ve parakende satımı amacıyla kurulduğunu, yıllarca davacının Türkiye ye getirdiği "Skoda" marka yedek parçaları sattığını, şirket yöneticileri arasında çıkan uyuşmazlık nedeniyle davacının müvekkiline mal vermekten vazgeçip peşpeşe davalar açtığını, davanın zamanaşımından sonra ve dayanaksız açıldığını savunmuştur.

Mahkemece, tarafların ticari defter ve kayıtlarına, yapılan keşfe ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacını 2.1.1992 tarihli sözleşmeyle "Skoda" firmasının Türkiye genel distiribütörü olduğunu, davalının ticarethanesinin bulunduğu binanın ön ve yan cephelerine "Skoda" marka ve amblemini koyup "Skoda Yedek parça Satış Merkezi" şeklinde yazı yazmasının, "Skoda" markası" "ile amblemin kullanın izin ve yetkisinin davacıya verilmiş olması bakımından davacının marka kullanma tekeline tecavüz oluşturduğunu ve ayrıca TTK. nün 57/5 maddesi hükmünce de hakiz rekabete yol açtığı, bu eylem devam ettiğinden zamanaşımı def 'inin yerinde olmadığı, talep edilen maddi zararın haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı eyleminin Markalar Kanunu'nun 47. maddesinde söz edilen marka kullanmak hakkına haksız tecavüz ve TTK . nün 57/5 maddesi anlamında haksız rekabet oluşturduğunun tesbiti v önlenmesine, davalı binasının ön ve yan cephelerine resmedilen "Skoda" amblemi ve "Yedek Parça Satış Merkezi" yazısının silinmesine, (500.000.000) lira maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacı ile dava dışı Skoda şirketi arasındaki genel düstrübütürlük sözleşmesinin 9/a maddesi hükmüyle anılan şirkete ait tescilli sembol (amblem) ve marka haklarının kötüye kullanılması halinde Skoda şirketine haber verilerek bu yönde davranışta bulunanlara karşı birlikte hareket edilmesi ve o girişimde bulunulmasının öngörülmüş olmasına oysa bu davanın distribütörlük sıfatına dayalı ve tecavüzün de bu sıfattan doğan hakkın ihlal edildiği iddia edilmek suretiyle açılmış olması nedeniyle davacının kendi adına dava hakkı bulunduğunun kabul edilmesinin gerekmesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Ancak davacı taraf, distribütörlük hakkına yönelik haksız davranış ve faaliyetten ötürü maddi tazminat isteminde bulunmuş olmasına nazaran, TTK. nün 58/e maddesi hükmünce vaki haksız rekabet ve marka kullanma hakkına tecavüzden dolayı davacının uğradığını iddia ettiği zarar ve ziyanın, tarafların ilgili dönemdeki tüm ticari defter ve kayıtları uzman bilirkişiye incelettirilerek gerçek ve somut zararın mümkün olabildiğince maddi verilerle ilişkilendirilip inandırıcı biçimde saptanması ve maddi tazminatın buna göre tesbit ve tayini gerekirken, muhasebeci bilirkişinin eksik incelemesine ve istenen tazminatın kabul edilebilir (kadri maruf) olduğu yolundaki yetersiz görüşüne dayalı olarak maddi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bu yönden davalı yararına bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, 30.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972