Taraflar arasındaki Gebze 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 30.4.1998 tarih ve 584-307 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 9.3.1999 günde davalı avukatı Necmettin geldi davacı avukatı tebligata rağmen gelmediği temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Çiftçi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, bu ve birleşen dosyada, müvekkilinin davalıya ait trene binmek isterken tren ile peron arasına düşerek yaralandığını ve sağ bacağının diz altından koptuğunu, müvekkilinin mağdur olduğunu, olayda davalının kusurlu olduğunu ileri sürerek toplam l.300.717.598 lira maddi tazminat 100.000.000 lirada manevi tazminatın olay tarihinden itibaren eri yüksek banka faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında; Davacının tren hareket ettikten sonra trene binmek istediğini, kapılar kapandıktan sonra tren'in hareket ettiğini, kusurun davacıda olduğunu, istenen tazminatın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddiaya, savunmaya, toplanan delillere bilirkişi raporuna göre; Meydana gelen olayda davacının %50 maluliyete uğradığı olayda davalının %37,5 kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 1.300.717.598 lira maddi 40.000.000 lira manevi tazminatın olay tarihi olan 1.3.1994 tarihinden yasal faizi ile davalıdan tahsiline fazla istemin reddine karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Ancak, karara gerekçe yapılan İstanbul Üniversitesi Mühendislik fakültesi öğretim  görevlisi tarafından düzenlenen 27.8.1997 tarihli bilirkişi raporunda davalı idareye, %37,5 kusur verilmiş ise de bu kusura davalı tarafından itiraz edilmiştir.

Dairemize intikal eden emsal uygulamaları itibariyle raporda gösterilen gerekçelerle davalı TCDD. ye izafe edilen kusur oranı  yüksektir.

Mahkemece davalı tarafın itirazları da göz önüne alınarak İTÜ ulaştırma anabilim dalı  öğretim görevlilerinden oluşacak bilirkişi kurulundan tarafların   kusur   oranının belirlenmesi konusunda rapor alınıp hasıl olacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken yazılı  olduğu şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.

3-Kabule göre de; hesap bilirkişi muhtemel zararın hesabını sabitleştirerek yapmıştır. Oysaki işleyecek dönem için %10 artırıp, eksiltmeyi her yıl içi ayrı ayrı yapılması gerekirken bu hususunda gözden kaçırılması doğru olmamış ve kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, 30.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972