 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/6480
Karar No : 1998/7993
Tarih : 19.11.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
6762/m.117,129
Taraflar arasındaki davadan dolayı Bornova Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 13.5.1998 tarih ve 972-434 sayılı hükmüntemyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkiline ait olan ve kasko poliçesiyle sigortalı otomobilin trafikkazasında hasarlandığını ileri sürerek sigorta bedeli olarak 398.689.000 TL nin olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili müvekkili şirketin Commercial Union Sigorta A.Ş.nin acentesi olduğunu, sadece sigorta sözleşmesine aracılık ettiğini müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davalının husumet itirazının yerinde olmadığı ve davacının zararını ödemek zorunda olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içindeki sigorta poliçesinden sigorta şirketinin Commercial Union olduğu, davalı şirketin bu sigorta sözleşmesine aracılık eden acente sıfatıyla aracılık ettiği anlaşılmaktadır. Sigorta Murakabe Kanunu'nun 9. maddesi ile sigorta aracısı olan acentelerin sigorta tazminatı ve tazminata ilişkin avans ödemeleri yasaklanmıştır. TTK.nun 117 / 2 maddesine göre sigorta sözleşmelerine aracılık edenler hakkında acentelik hükümleri uygulanır. Bu tür sözleşmelerden çıkan uyuşmazlıklarda acenteye karşı ancak müvekkili namına dava açılabilir ( TTK. md 129 / 2 ).
Bu davada asıl sigorta şirketi olan müvekkilden ( Commercial Union Sigorta A.Ş.den ) hiç söz edilmeksizin ve izafeten de denmeksizin dava doğrudan davalı acenteye yöneltilmiştir. Acentenin doğrudan hasım gösterilmesi suretiyle yanlış husumet tevcih edildiğinden, davanın husumet noktasından reddi gerekirken, mahkemece tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19.11.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.