Taraflar arasındaki İstanbul 4.Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 11.2.1998 tarih ve 1063-33 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 16.2.1999 günde davalı avukatı H. Tahsin geldi davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirkete sigortalı malın taşıma işini üstlenen davalının malı alıcısına noksan teslim ettiğini ileri sürerek sigortalısına ödenen tazminatın rücuan davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, malın gümrük tahliyesi sırasında iki kap eşyanın manifesto eksiği olarak tesbit edilip, malın müvekkiline eksik teslim edildiğinin saptandığını, olayda sorumluluğu bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacı şirkete sigortalı malı çekince koymadan teslim alan davalının malı noksansız teslim almış sayılacağı, 2 palet malı noksan teslim ettiğinin davalı yetkisinin de katılımı ile saptandığı, CMR. Konvansiyonunun 17. maddesi gereğince davalının sorumlu olduğu ancak taşıyıcının sorumluluğunun CMR. hükümlerine göre değil TTK.nun 766. maddesinin amir hükmü karşısında TTK.nun 785. maddesine göre belirleneceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Ancak, Eşyaların Karayolunda Uluslararası Nakliyatı için Mukavele (CMR. Konvansiyonu) ve buna ek 5.7.1998 tarihli protokolü onaylayarak, 4.1.1995 tarihli Resmi Gazete'nin 22161 sayılı nüshasında yayınlanması ile Türkiye sözleşmeye taraf olmuştur. Bu konvansiyon hükümlerine göre yapılacak taşımalarda taraf devletler yönünden sözleşme hükümleri geçerli olacağından. CMR. konvansiyonunun 41. maddesi uyarınca, 40. madde hükümleri saklı kalmak üzere, bu sözleşmenin hükümlerini doğrudan doğruya veya dolayısıyla ihlal eden her türlü koşul hükümsüz sayılacak, ve taşıma sözleşmesinden doğan uyuşmazlıklarda, taşıyıcı lehine hükümler taşıyan CMR. konvansiyonu hükümleri uygulanacaktır.

Somut olayda, tarafların CMR. sözleşmesi uyarınca taşıma yapıldığına ilişkin itirazları bulunmadığına göre, tazminat hesabında CMR. hükümleri uyarınca dikkate alınması gereken hesaplama ilkelerinin esas alınması gerekirken, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, 30.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16.2.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972