Taraflar arasındaki Ankara Asliye 3.Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 4.12.1997 tarih ve 235-535 sayılı kararın Yargıtay incelemesi duruşmalı olarak davacı ve davalı T. Ltd. Şti. vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için belirlenen 16.2.1999 günde davacı avukatı Berna ile davalı avukatı Hikmet gelip, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği, anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraflar avukatları dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Hüseyin Ulus tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekilleri, müvekkiller tarafından İrlanda'dan getirtilen malların davalılar tarafından yapılan hava yolu taşımasındaki gecikme nedeniyle sözleşme yaptıkları fuara katılamadıklarını, bu nedenle maddi ve manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek, 2.000.000.000 lira maddi, 100.000.000 lira manevi tazminatın davalılardan faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı T. Ltd. Şti. vekili, davanın reddini istemiştir.

Diğer davalı vekili, davacının talep hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemeleri sonucuna göre, davalı tarafın taşımada gecikmeye sebebiyet verdiği, davacının fuara yetişememesi nedeniyle sergileme imkanından yoksun kalarak fuzuli harcamalar yaptığı gibi gecikme tazminatına hak kazandığı, ancak kar kaybı ve manevi tazminat isteyemeyeceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 1.459.835.250 liranın davalı T. Ltd. Şti.nden faiziyle tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine, diğer davalı hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Kararı davalı T. Ltd. Şti. vekili ile davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava hava taşımacılığından kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olmakla mahkemece, hava taşıma işlerinden anlar bilirkişiler aracılığıyla inceleme yaptırılarak bu bilirkişilerden davalı taralın itirazlarını da kapsayacak ve karşılayacak şekilde rapor alınması ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, ilk raporla çelişen ek rapor esas alınarak ve dayanağı gösterilmeksizin salt La Haye Protokolü ile değişik Varşova Konvansiyonunun 22. maddesinde öngörülen azami tazminat miktarı hesaplattırılıp, uygulanmak suretiyle gecikme tazminatı takdirine dayalı hüküm kurulması yerinde olmadığı gibi, kara gerekçesinde de hem kar kaybına yönelik zarar istenemeyeceğinin kabulü, hem de niteliği belirtilmeksizin gecikme tazminatı takdiri yoluna gidilmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi de yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davalı T. Nak.Ltd. şti. yararına bozulması gerekmiştir.

2-Bozma sebep ve şekline göre davalı taratın sair temyiz itirazları ile davacı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı T. Nak Ltd. Şti. yararına BOZULMASINA, (2) numaralı  bentte  açıklanan nedenlerle, bozma şekline göre davalı temyiz itirazları ile davacı tarafın temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 30.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harçların istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 16.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972