 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/567
Karar No : 1998/2296
Tarih : 30.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasında açılan davadan dolayı Ankara 8.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 5.11.1997 tarih ve 280-565 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatife 350.000.000 TL borç para vererek, %10 bileşik faiz uygulanacağının taahhüt edildiğini, ana paranın değişik tarihlerde 3 taksit olarak ödenmesine rağmen faizin ödenmediğini ileri sürerek 300.000.000 TL nın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, yönetim kurulu başkanı olan dava dışı Tülay U...'ın kooperatife eşi davacıdan borç aldığı ileri sürülüp, bu konuda genel kurul kararı bulunmadığını, bileşik faizle borçlanmanın yasaya aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, borç alma işleminin yönetim kurulu kararına dayalı olduğu, bu konuda genel kurul kararı bulunmadığı, borç alan kooperatif başkanının eşinin borç veren kişi olduğu, karı koca ilişkisi nedeniyle davacının yönetim kurulunun yetkisiz olduğunu bilmesi gerektiği bu nedenle borç alım sözleşmesinin batıl olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacı" vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, 22.2.1994 tarihli genel kurul toplantısında, gündemin 7.maddesinin L bendi uyarınca, yönetim kuruluna özel kişilerden borç alma yetkisi verilmiş, yönetim kurulu da 18.5. 1994 tarihli kararla, kooperatif adına satın alınan taşınmazın bakiye borcunun ödenmesi için. üçüncü kişilerden faizli olarak borçlanma kararı almıştır. 20.5.1994 tarihli yönetim kurulu kararı ile de isim zikredilmeden %10 bileşik faizle borç alma kararı alınarak, davacıdan alınan para için aylık %10 faiz öngören 25.5.1994 tarihli taahhütname ve teminat senedi verilmiş bulunmaktadır.
Davalı kooperatif yönetim kurulunun 5.6.1994 tarihli faizle borçlanmadan vazgeçme kararı davacıyı bağlamaz. Nitekim davalı kooperatif davacıya asıl borcu ödemiş, 1994 yılı genel kurulunda yönetim kurulu ibra edilip, 1995 yılı genel kurul toplantısında gündemin 4,5,6 maddelerinde borçlanma olayı tartışılarak yönetim kurulu yine ibra edildiğinden borçlanmaya icazet verilmiştir. O halde, davalı kooperatif davacıya aylık %10 basit faiz vermek zorundadır. Bilirkişi raporunda belirtilen miktarda (taleple bağlı kalınarak) alacağa hükmetmek gerekirken yazılı nedenlerle davanın reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.3.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.