 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/555
Karar No : 1998/3331
Tarih : 11.5.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 2.Ticaret Mahkemesince verilen 1.10.1997 tarih ve 207-405 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 8.5.1998 gününde davacı avukatı Mehmet C... ile davalı avukatı Pervin Ö... gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın Ankara şubesindeki 20074, 2004875 ve 202626 No'lu vadesiz mevduat hesaplarına 1994 yılı sonunda tahakkuk ettirilen vadesiz mevduat faizinin bankaca 1.147.307.126 TL eksik hesaplandığını, eksik hesaplanan bu meblağa 1479 sayılı Yasanın ek 6.maddesi gereğince hesaplanan bir yıllık vadeli mevduat faizi 769.638.766 TL'nın talep üzerine 29.9.1995 tarihinde kurum hesabına geçirildiğini, eksik ödenen meblağın ödeme tarihine kadar tahakkuk eden faizinin 79.682.837 TL olduğunu, ayrıca 1995 yılı içinde kurumun nakit sıkıntısı çektiğinden kredi kullanmak zorunda kaldığını bundan dolayı munzam zararları oluştuğunu ileri sürerek, 1.650.528.799 TL munzam zarar ile, geç ödenen 1.147.307.126 TL'nın tahakkuk eden 79.682.837 TL' nın reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonunda, davacı kurumun faiz ve munzam zarar alacağının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, 557.723.019 TL munzam zararı ile geç ödenen 1.147.307.126 TL için hesaplanan 79.682.837 TL ve vadesiz mevduat faizi toplamı 637.405.856 TL'nın davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine, asıl alacak 557.723.019 TL'ye 30.5.1995 tarihinden itibaren %57 ve değişen oranlarda reeskont faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1-1479 sayılı Bağ-Kur Kanunu'na 2423 sayılı Kanun'la getirilen Ek. 6. madde Bağ-Kur ile münasebeti olan bankaların uyacakları esasları düzenlediği, anılan Kanun'un 70 . maddesinde ise "Bu Kanun'un uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların İş Mahkemelerinde görüleceği" öngörüldüğüne göre, mahkemece görevsizlik kararı verilmek gerekirken işin esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2-Bozma neden ve kapsamına göre, davacının tüm davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) No' lu bentte yazılı nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) No ' lu bentte yazılı nedenlerle davacının tüm ve davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, davalı yana takdir edilen 20.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davacıdan tahsili ile davalı yana verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11.5.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.