 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/5506
Karar No : 1998/7052
Tarih : 26.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 4.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11.3.1998 tarih ve 329-157 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteği Ahmet S...'ın 06.05.1993 tarihinde karıştığı trafik kazasında öldüğünü, aynı olaya karışan 45 VS 1993 ve 17 HL 267 plakalı otomobillerin davalı şirketlerce zorunlu trafik sigortalarının temin edildiğini, desteğin ölümü dolayısıyla açılan tazminat davası sonucunda 72.909.974 liranın hüküm altına alındığını oysa hesaplanan zararın 124.356.113 lira olduğunu ileri sürerek aradaki fark olan Seher için 24.954.988 lira, Ömer için 14.638.725 lira Oğulcan için 11.852.426 lira olmak üzere toplam 51.446.139 liranın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı R... Sigorta AŞ vekili, davaya cevabında zamanaşımı definde bulunarak esasa ilişkin olarakda poliçe limitini icra dosyasına ödenmiş olması nedeniyle davanın reddini savunmuştur.
Davalı O... Sigorta AŞ vekili, davaya "cevabında, müvekkil ince daha önce acılan dava dolayısıyla icra dosyasına 162.100.000 lira ödemede bulunulduğunu poliçe teminatının 80.000.000 lira ile sınırlı olup bunun üzerinde ödeme yapıldığını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar v e bilirkişi raporuna nazaran, 2918 sayılı KTK'nun 109.maddesi uyarınca davanın süresi içerisinde açıldığı, ilk davada davacılar alacağının toplam 124.356.113 lira olarak belirlenmesine karşın taleple bağlı kalınarak toplam (72.909.974 lira) alacağın hüküm altına alındığı sigorta şirketlerinin poliçe limitleri dikkate alındığında davacılardan Seher için (24.954. 988) lira Ömercan için (14.638.725) lira, Oğulcan için (11.852.426) lira olmak üzere (51.446.139) liranın da tahsilinin gerektiği gerekçeleriyle bu miktarlarda tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından zarar görenlerin, zarar veren araçların zorunlu mali sorumluluk sigortacısı (Trafik) sigortacılarından poliçe limiti dahilinde ve Karayolları Trafik Kanununun 97.maddesi uyarınca destekten yoksun kalma tazminatlarının tahsili istemine ilişkin olup. zararlarının bir bölümünün Ankara 7.Asliye Hukuk Hakimliğinin 1994/214-854 sayılı ilamıyla hüküm altına alındığı ve anılan hükmün Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 19.4.1996 gün 96/167-4023 sayılı karar düzeltme ilamıyla onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Davacılar vekili taraflar arasında görülen Ankara 7.Asliye Hukuk Hakimliğindeki ilk davada fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak davalı sigortalılarının kusur oranlarını toplam 2/8'e hasretmek suretiyle dava açmış, yargılama aşamasında alınan bilirkişi raporuyla sigortalı araç sürücülerinin kazanın oluşumunda 3/8 oranında kusurlu oldukları anlaşılmıştır. Mahkemece 2/8 kusur oranı üzerinden hüküm tesis edilmiş ve karar "Kesinleşmiştir Davacılar vekilinin. asıl davada davalı sigortalılarının kusur oranlarını belirterek ..fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak dava açması, belirtilen bu kusur oranı aşılmama, suretiyle hesaplanacak tazminatın tahsili istemine ilişkin olup, davacılara hiç bir zaman bu kusur oranını aşma imkanı veremez. Asıl davada 2/8 kusur oranı üzerinden, hüküm tesis edilmiş ve verilen karar kesinleşmiştir. Kusur oranındın 2/8 olarak kesinleşmesi nedeniyle ilk davada Seher için bu kusur oranına göre belirlenen 49.909.974 lirayı hükmedilmiş olup artık bu davacının bir alacağı kalmadığına göre onunla ilgili talebin reddi, yine davacı Ömercan için ilk davada hüküm altına alınan miktar tenzil edildikten sonra kalan (6.425.817.TL)ye, Oğulcan için (3.568.284. TL) ye hükmolunması gerekirken, kesinleşen kusur oranı gözardı edilerek 3/8 kusur oranı üzerinden belirlenen miktarlara hükmolunması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenleri-davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 26.10.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.