 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/3353
Karar No : 1998/4930
Tarih : 29.6.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 1.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.12.1997 tarih ve 736-680 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki 10.11.1990 tarihli sözleşme gereği Turan Civelek adına ruhsatlı mermer ve taşocağı sahasında davalı tarafından üretilen ürünlerin müvekkili tarafından ocakbaşı ürün teslim fiyatının %4'ü tutarındaki prim mukabili pazarlama işinin müvekkilince yerine getirildiğini, ancak davalının prim borcunu ödemediğini sözleşme gereği prim borcuna mahsuben alması gereken BMW. marka otomobili almadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı tutarak şimdilik 100.000.000 lira prim alacağının temerrüt tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının yüklendiği görevi yerine getirmediğini, bir miktar Pazarladığı ürün karşılığı primin kendisine ödendiğini, 06 ... 170 plakalı BMV otomobilin alınıp davacı adına trafikte devrinin yapıldığını, şirket kayıtlarına göre davacının müvekkiline borçlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, sözleşme, ihtarnameler, faturalar ve bilirkişi raporuna göre, davacının davalıdan 152.195.671 lira alacaklı olduğu gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak 100.000.000 liranın 5.10.1992 dava tarihinden itibaren değişen oranlarda reeskont faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre ve taraflar arasındaki 10.11.1990 tarihli protokolün 2. nci maddesi gereğince sözleşme konusu ocaktan üretilen tüm ürünlerin ocak bası teslim fiyatı üzerinden tonu başına % 4 prim ödeneceğinin ararlaştırılmış olmasına ve 10.11.1990-12.8. 1992 tarihleri arasında ocaktan yapılan satışlara ilişkin belgelere göre satılan tüm ürün üzerinden davacı alacağının hesaplanmasında bir isabetsizlik bulunmaması nedeniyle davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili," 20.11.1990 tarihli protokolden sonra protokolde yazılı 06 ... 170 plakalı BMW. marka otomobilin, pirim alacağına mahsuben davalı tarafından davacıya verilmesi gerekirken verilmediğini, aracın bedelinin davacı tarafından ödenmek suretiyle satın alındığını iddia etmiş; davalı vekili ise, aracın bedelinin davalı tarafından ödendiğini savunmuştur. Sözleşmenin yürürlüğü girmesinden sonra 06 .. 170 plakalı aracın davacı mülkiyetine geçtiği çekişmesizdir. Böylelikle sözleşmenin 4 ncü maddesindeki şart gerçekleşmiştir. Davacı aracın satış bedelini kendisinin ödediğini iddia ettiğine göre, MK.nun 6 ncı maddesi uyarınca iddiasını kanıtlamak durumundadır, O halde mahkemece 06 ... 170 plakalı BMW. marka aracın satış bedelinin kendisi tarafından ödendiğine dair kanıtlarını sunması için davacı tarafa süre verilerek bilirkişi raporu ile hesaplanan davacı prim alacağından bedelin mahsup edilip edilmeyeceğinin araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, isbat yükü ters çevrilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ayrıca 10.11.1990 tarihli sözleşmede davacıya satılarak aracın işletme masraflarının da davalı tarafından karşılanacağına ilişkin hüküm yoktur. Aracın benzin gibi işletme masraflarından davacı sorumlu olacaktır. 2.12.1990-29.12.1990 tarihleri arasında çeşitli zamanlarda düzenlenmiş 8 adet 06 ... 170 plakalı araca ilişkin veresiye benzin fişlerinin davalı tarafından dosyaya sunulduğu, davacının bu fişlere itirazı olmadığı, bu tür giderlerin davacının prim alacağından mahsubunun gerekeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.6.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.