 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/3123
Karar No : 1998/4689
Tarih : 22.6.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 3.Hukuk Mahkemesince verilen 23.12.1997 tarih ve 72-1022 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait işyerinde yapılan kontrolde davalının, su borusunu sayaca girmeden kesip, musluk bağlamak suretiyle kaçak su kullandığının tesbit edildiğini kaçak ve tarifesi uyarınca tahakkuk eder; 175.765.000 liranın haksız fiil tarihi olan 4.4.1995 tarihinden itibaren isleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarını kabul etmediğini, çünkü kendilerinin abone olduğunu, T borudan haberleri olmadığını bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara, göre: yaptırılan bilirkişi incelemesinde davalının kaçak su kullanım süresinin üç ay olarak kabul edildiği ve bunun karşılığında davacının 141.992.000 lira talep edebileceğinin bildirildiği, raporun denetime elverişli ve hüküm kurmaya yeterli bulunduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile, 141.992.000 liranın 4.4.1995 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, kaçak su bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, yaptırılan bilirkişi incelemesinde; kaçak su kullanım süresinin vergi levhasına göre tesbiti halinde 141.992.000 lira olacağı, kaçak kullanım süresinin 3 ay olarak alınması halinde 10.895.000 lira olacağı belirtilmiştir. Açıklandığı üzere bilirkişi raporu değişik ihtimaller nazara alınarak hazırlanmış olup, mahkemece kararda hangi görüşe itibar edildiği tartışılmak ve itibar edilen gerekçeye uygun hüküm kurulmak gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
2-Bozma neden ve şekline göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) no'lu bentte yazılı nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) no'lu bentte yazılı nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.6.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.