Taraflar arasında açılan davadan dolayı Ankara Asliye 5.Ticaret Mahkemesince verilen 20.11.1997 tarih ve 197-679 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili müvekkilinin davalı kooperatifle birleyen TZDK Koruma Derneği üyesi olduğunu, ancak davalı tarafından üyeliğinin .kabul edilmediğini ileri sürerek, müvekkilinin davalı kooperatif üyesi olduğunun tespitini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacının kooperatif üyesi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, davacının davalı kooperatif ile birleşen dernek üyesi olduğu ve dernek üyelerinin kooperatife üye yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Türkiye Zirai Donatım Kurumu Mensupları ve Emeklileri Sağlık Koruma Derneği 27.4.1993 tarihinde yaptığı genel kurulda bu derneğin feshine, derneğin mal varlığının aktif ve pasifiyle birlikçe Dayko Yardımlaşma ve Tüketim Kooperatifine devrine karar verilmiş ve Dayko Yardımlaşma ve Tüketim Kooperatifi ile â.5.1993 tarihli genel kurul kararı ile de fesih olunan Türkiye Zirai Donatım Kurumu Mensupları ve Emeklileri Koruma Derneğinin Aktif ve pasifleriyle tüm mal varlıklarının bedelsiz olarak kooperatif adına devir alınmasına karar verilmiştir. Davacının Sağlık Koruma Derneği eski üyesi olduğu anlaşılmaktadır. Davacı anılan Derneğin, davalı kooperatifle birleşmesi sonucu kendisinin de davalı kooperatife doğrudan ortak olması gerektiğini ileri sürmüş, mahkemece de bu iddiayı benimseyerek davanın aynen kabulüne karar vermiştir.

Bilindiği gibi" 1163 . sayılı Kooperatifler Kanunun 1.maddesinde belirtildiği gibi Kooperatifler tüzel kişiliği haiz olmak şartıyla, ortaklarının belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek ve geçimlerine ait ihtiyaçlarını karşılamak üzere tamamen bir dayanışma ve kefalet maksadıyla kurulmuş bir teşekkül olmasına karşın 4.10.1983 gün ve 2908 sayılı Dernekler Kanununa göre Dernekler, kazanç paylaşma dışında, kanunlarla yasaklanmamış belirli ve ortak bir gayeyi gerçekleştirmek üzere en az yedi gerçek kişinin bilgi ve çalışmalarını sürekli olarak birleştirmeleri suretiyle oluşturdukları kişi topluluğu olarak tarif edilmektedir.

Kooperatifler ekonomik menfaat amacı etrafında kuruldukları halde dernekler iktisadi amaç ve kazanç paylaşma amacı güdemezler. Başka bir anlatımla kooperatifin faaliyeti tamamen ortakların ekonomik menfaatlerine yönelik olmasına karşın dernek faaliyetleri genellikle kendi üyeleri dışındaki kişilere yararlı olmaya yöneliktir.

Yukarıda anılan Dernek ve davalı kooperatif genel kurullarında birleşmeden değil, derneğin feshine ve dernek mal varlığının davalı kooperatife devrine karar verilmiştir. 1163 sayılı yasanın 81/5 bendinde iki kooperatifin birleşmesi tanzim edilmiş fakat derneğin feshi ile dernek üyelerinin kendiliğinden kooperatif üyesi olacağından söz edilmemiştir. Aynı yasanın 85 inci maddesinde de keza kooperatiflerin kamuya yararlı dernek tarafından devir alınabileceği ve kooperatif genel kurulunca bu konuda karar verilebileceği vurgulanmış ancak yine amaçları ayrı olan Dernek ve kooperatifin birleşmesinden söz edilmemiştir. Öyleyse Derneğin kendini fesh edip tüzüğü uyarınca mal varlığını kooperatife devretmesi hiçbir şekilde dernek üyelerinin otomotikman kooperatife üye olduklarını kabule yasal olanak yoktur. Öyleyse dairemizin emsal kakarlarında vurgulandığı ve Y.H.G.K.nun 18.2.1998 gün Esas No : 1998/11-11 Karar No : 1998/128 sayılı kararında kabul edildiği gibi davalı kooperatif anasözleşmesinin 10 ve 11 ve 1163 sayılı yasanın 8 maddesindeki şartların davacı tarafından yerine getirildiği iddia edilmemiş bunun yanında davacı kooperatife giriş aidatı ödememiş yıllar boyunca yapılan genel kurullara çağrılmamış, buna rağmen dava tarihine kadar hangi nedenle genel kurullara çağrılmadığını dile getirmemiş ve üyelik iddiasında bulanmamış olmasına göre sadece derneğe üşe olması davacının kooperatife de üye olmasını gerektirmeyeceğinden mevcut delil durumuna göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulü doğru olmamıştır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 26.3.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972