Taraflar arasındaki davanın Beyoğlu 1. Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 25.09.1997 tarih ve 439-780 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Ömer Özdemir tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalıların donatan ve acentesi oldukları Amazonia gemisinin 05.07.1995/05.08.1995 tarihleri arasındaki dönemde İstanbul liman giriş çıkışı için tahakkuk eden fener ücretinin ödenmediğini, davalılar aleyhine girişilen icra takibin ise itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptalini talep etmiştir.

Davalı Z. Vapur Acenteliği A.Ş. vekili, müvekkiline husumet düşmeyeceğini tamir amacıyla liman giriş çıkışı yapan gemilere fener ücreti tahakkuk edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davalı Z. Vapur Acenteliği A.Ş.'nin acenteliğini yaptığı Amazonia gemisinin İstanbul Limanına tamir amaçlı olarak giriş

çıkış yaptığı, fener ücretinden davalıların sorumlu oldukları gerekçesiyle, itirazın iptaline, takibin 93.257.978.- lira üzerinden devamına karar verilmiştir.

Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Ancak, fenerde tahlisiye ücretleri tarifesinde öngörülen ve davalıya bildirim yapılmadan asıl ücret üzerinden hesap edilen ceza ve buna davacı idarenin yönetim kurulu kararı ile alınan oranlar nisbetindeki ilaveler cezai şart olmayıp 14/12. maddede yazılı ceza ve ilave cezalar bir bütün olarak ağırlaştırılmış gecikme faizi bulunduğundan bu miktarlara BK. 104/son uyarınca ayrıca temerrüt faizi yürütülemeyeceğinden bu kurala aykırı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda l nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.02.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972