Taraflar arasındaki davanın Konya 1.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 02.06.1993 tarih ve 907-320 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı H. Sigorta vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Seyfi Çizmeci tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin 24.08.1995 tarihinde 42 ... 580 plaka numaralı otomobili davalılar Hüseyin ve Yusuf'a kiraladığını ancak aracın iade edilmediğini, bu kişiler hakkında emniyeti suistimal suçundan dava açıldığını ileri sürerek aracın bedeli ve 22 günlük kira ücreti toplamı 653.000.000.- liranın reeskont oranında faizi ile tahsilini talep etmiş, birleştirilen 1996/61 Esas sayılı dosyada aracın kasko sigortacısı H. Sigorta A.Ş. ve acente Ahmet K. Sigorta Aracılık Hizmetleri Ltd. Şirketinden 330.000.000.- lira tazminatın reeskont oranında faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.

Davalı H. Sigorta A.Ş. vekili, aracın çalınmasıyla ilgili olarak müvekkiline ihbarda bulunulmadığını, sigorta poliçesi düzenlenirken aracın kiralık otomobil olarak işletildiğinin gözlendiğini, kiraya verilen araçların kasko sigortasının müvekkili şirketin genel müdürlüğünün ön izniyle ve yüksek primle yapıldığını, davacı sigortalının beyan yükümlülüğünü yerine getirmediğinden gerçekleşmiş riziko nedeniyle tazmin sorumluluğunun ortadan kalktığını, kaldı ki sigorta genel şartlarının A.5.6. maddesine göre, taşıta, sigortalı veya fiillerinden sorumlu bulunduğu kişiler tarafından kaçırılması veya çalınması nedeniyle meydana gelen zararların teminat dışı olduğunu, poliçede temerrüt faizinin %10 olarak yazıldığını, daha fazla oranda faiz istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Davalı Hüseyin davanın reddini savunmuş, diğer davalılar davaya cevap vermemiştir.

Mahkemece dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre iddia sabit görülerek asıl davanın 583.700.000.- lira üzerinden kabulüne, birleşen davada 330.000.000.- lira'nın dava tarihinden itibaren % 57 (reeskont) oranında faizi ile birlikte davalı H. Sigorta A.Ş. 'den tahsiline, davalı A. K. Sigorta Aracılık Hizmetleri Ltd. hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davalı H. Sigorta A.Ş. vekili temyiz etmiştir.

1-Davacı kiralık otomobil olarak işlettiği aracını davalı sigorta şirketine kasko poliçesi ile sigorta ettirmiş, ancak poliçeye aracın "kiraya verilen araç" olduğu kayıtlanmamıştır. Davalı sigorta şirketi vekili kiralık araçların (Rent a Car) genel müdürlüğün ön izni ve ek prim alınarak kasko sigortasının yapıldığını, davacının beyan yükümlülüğünü yerine getirmediğini ve bu durumun rizikonun gerçekleşmesinden sonra sigortacı tarafından öğrenilmesi nedeniyle tazminat ödeme yükümlülüğünun ortadan kalkacağını ileri sürmektedir . Sigorta akdi yapılırken aracın kiralık otomobil olduğunun beyan edilmemesi akdin esaslı unsurlarından olmadığından sigorta sözleşmesinin geçersiz olmasını gerektirmez. Sigortası şirketi böyle bir durumda aracı kiralık otomobil olarak kasko sigortası yapması halinde alacağı daha yüksek prim nedeniyle ek prime hak kazanır. Dava konusu olayda riziko gerçekleştiğinden mahkemece, davacının ödediği prim ile ödenmesi gereken kiralık otomobil kaskosu prim miktarı kıyaslanarak tazminata hükmedilmesi gerekirdi. Ancak davacı bir nevi proporsiyon uygulayarak kasko teminat bedelinin yarısını talep etmiş ve mahkemece bu miktara hükmedilmiş olmakla sonuç itibariyle karar bu yönden doğru olmakla davalı sigorta şirketinin bu yöne ilişen ve diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir,

2-Kasko sigorta poliçesinde tarafların temerrüdü halinde yıllık %10 faiz uygulanacağı hükmü bulunmakta ise de; Dairemizin yerleşik uygulamasına ve BK. 'nun madde 103/1 ve 3095 sayılı yasanın 1. maddesine göre yıllık %30 yasal faize hükmedilmesi gerekirken reeskont oranında temerrüt faizine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK.'nun 438/7. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı H. Sigorta A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasındaki " %57 reeskont faizi" ibarelerinin hükümden çıkarılarak " % 30 kanuni faizi (01.01.1998 tarihinden itibaren % 50)" ibareleri yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972