 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/10170
Karar No : 1999/1951
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 5.Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 16.09.1998 tarih ve 900-1014 sayılı kararınYargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Susoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü.
Davacı vekili, ST.Vincent bandıralı SHANNEN isimli geminin 28.03.1996 ve 29.03.1996 tarihinde Çanakkale boğaz geçişine ilişkin tahakkuk ettirilen 27.289.950.- lira cezalı fener ücretinin tahsili amacıyla girişilen takibe davalı şirket tarafından acenta olmadığından bahisle itiraz edildiğini ileri sürerek takibe yapılan itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya cevabında, bahse konu gemi ile ilgili olarak müvekkili şirketçe acentalık hizmeti yapılmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve bilirkişi raporuna nazaran, takibe yapılan itirazın kısmen iptali ile takibin (27.289.790.-) lira üzerinden devamına, (12.292.700.-) lira asıl alacak üzerinden %40 inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, davacı takip talepnamesinden asıl alacak olarak (12.292.770.-) lira ve (14.997.180.-) lira ceza olmak üzere toplam (27.289.950.-) lira üzerinden takipte bulunarak bu meblağın aylık %12 ek cezası ile tahsilini talep etmiştir. Görüldüğü üzere alacak içerisinde Fenerler ve Tahlisiye ücretleri tarifesinin 14. Maddesindeki cezalarda gösterilmiştir. Mahkeme kararında takibe yapılan itirazın kısmen iptaline ve takibin (27.289.790.-) lira üzerinden devamına karar verilmiştir. Oysa, dairemizin emsal teşkil eden 12.06.1996 gün ve 1996/193-1097 sayılı kararında da açıklandığı gibi, bu hallerde asıl alacak üzerinden hesap edilecek ceza ve onlara ilave edilen %12 oranları bir ceza-i şart olmayıp, tarifenin 14/2.maddesinde yazılan ceza ve ilave cezalar bir bütün olarak ağırlaştırılmış gecikme faizi olup, bu miktarlara ayrıca temerrüt faizi yürütülemez ise de, takip talebinde yer alan %12'lik ek ücretin faiz kabul edilerek asıl alacak üzerinden yürütülmesinde bir engel bulunmadığından mahkemece asıl alacak olarak (27.289.7902.-) lira üzerinden aylık %12 faiz yürür şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği anlaşıldığından, HUMK.'nun 438/7.maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle, kararın hüküm fıkrasında yeralan "... takibin 27.289.790.- lira üzerinden devamına, fazla istemin reddine" kelimelerinden sonra gelecek şekilde "asıl alacak 12.292.700.- lira'ya " kelimelerinin karara eklenmesine, kararın değiştirilmiş bu yeni şekliyle düzeltilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı fazla alınan 200.000.- lira harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 08.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.