 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/10006
Karar No : 1999/1914
Tarih : 08.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın Bandırma 2.Asliye Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 18.9.1998 tarih ve 62-340 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için . Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin S.S.Büyük Levent Toplu Konut Liman Sitesi Yapı Kooperatifi üyesi olduğunu, aidatlarını zamanında ödediğini, dairenin eksikliklerle teslim edilmek istendiğini, müracaatlarından sonuç alamadığını, oyalandığını kooperatifin davalı kooperatif ile birleştiğini, yaptırdığı tespitte 209.875.000 TL lik eksik tespit edildiğini beyanla 209.875.000 TL maddi 310.500.000 TL manevi olmak üzere 520.375.000 TL tazminatın yasal faizi ile davalıdan alınmasını dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında, ayıp nedeniyle açılacak davaların teslimden itibaren bir yıl içerisinde açılması gerektiğini, zamanaşımının gerçekleştiğini, davacının ayıp ihbarında
bulunmadığını, daireyi teslim aldığını, kira kaybı istenemeyeceğini, davacının kooperatife aidat borcu bulunduğunu, kendi edimini yerine getirmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre davacının daireyi teslim aldığı tarih ile tespit istediği tarih arasında iki yıla yakın süre olduğu, bu süre içinde davacının taşınmazdaki ayıpları davalı kooperatife bildirmediği, maddi tazminat isteyemeyeceği, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 1. maddesine göre kar sağlamak ve bunu paylaşmanın kooperatif amacı olmadığı bu nedenle kira kaybı adı altında manevi tazminat istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kooperatif ile ortağı arasında teslim edilen dairedeki eksikliklere yönelik maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-B.K.nun 126/4 maddesine göre, "Ticari olsun olmasın, bir şirket aktine dayanan ve ortaklar arasında veya şirketle ortaklar arasında açılmış bulunan bütün davalar ile bilhassa ayıplı malzeme kullanmış veya ayıplı bir iş meydana getirmiş olması sebebiyle açılacak davalar beş senelik müruruzamana tabidirler." Bu itibarla tarafların sıfatına ve davanın niteliğine göre, davada B.K.nün 126/4 maddesindeki 5 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Davada, gayrimenkul satım akti söz konusu olmadığından BK.nun gayrimenkul satımında satıcının tekeffülünü düzenleyen 215. maddesindeki zamanaşımının uygulanma olanağı bulunmamaktadır. O halde, mahkemece dairenin davacıya tahsis olunduğu tarih tesbit edilerek buna göre zamanaşımı süresinin dolup dolmadığı tespit edilmeli, dolmamış ise işin esasına girilerek davalı kooperatifin diğer ortaklara daireleri teslim şekline göre davacının dairesinde noksanlık olup olmadığının tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Davacı dava dilekçesinde ayrıca daireyi kullanmamaktan dolayı kira kaybı talep etmiştir. Davalı kooperatif daireyi sağlam ve eksiksiz teslim etmek zorunda olup eksik teslimden dolayı ortağın kar ve kira kaybı bulunduğu takdirde bunu talep etmeye hakkı bulunduğu da kabul edilerek davacının bu konudaki delillerinin toplanarak sonucuna göre karar verilmesi de gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda l ve 2 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden iadesine, 08.03.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.