 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1997/9809
K:1997/9357
T:18.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Erdoğan Ü... v.s ile KA-YO Konut yapı Koop. Arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 4. Ticaret mahkemesince verilen 1.4.1993 gün ve 547-186 sayılı hükmü onayan dairenin 25.9.1997 gün ve 3462-6201 sayılı ilamı aleyhinde davacı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
Davacılardan Erdoğan Ü... davalı kooperatif ortaklarından Ertuğrul Ü... tam payından ¼ ünü devir almak suretiyle kooperatif ortağı olduğunu 14 nolu ortaklığa isabet eden konutun bu oranda adına tahsis ve tescil edildiğini kooperatifler yasasına göre her ortağın en az bir tam paya sahip olması gerektiğini ayrıca ortakların eşit olarak kuraya iştirak etmelerinin yasa gereği olduğunu halen kooperatifin elinde fazladan 8 adet dairede bulunduğunu ortaklık payının tama iblağ yolundaki taleplerinin genel kurullarda reddedildiğini ileri sürerek 11.8.1991 ve 4.2.1990 tarihli genel kurul kararlarının iptalini talep etmiş, birleştirilen 1992/195 E sayılı davada ise diğer ortaklarda eşit ve tam paya sahip ortak olduğunun tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davacı Ertuğrul Ü... bu dava ile birleştirilen davada (Ank.Asliye 1.Tic.Mh.E.1991/529), Kooperatifteki 14 nolu ortaklık payının ¼ ünü Erdoğan Ü...'a 2/4 ünü Kamil Gü...'a devir temlik etmesi nedeniyle kur'ada 14 nolu ortaklığa isabet eden dairenin ¼ ünün kendi adına tahsis ve tescil edildiğini, ancak karşılık alınmadan yapılan hisse temliki ve bağışın anasözleşmeye göre geçersiz olduğunu, hisse devralan bu kişilerin böyle bir sözleşme ile kooperatif ortağı olamayacaklarını kurada kendisine isabet eden dairenin tamamını kendi adına tescili yönündeki taleplerinin genel kurul toplantılarında reddedildiğini kooperatifin elindeki fazla dairelerinde ortaklar arasında eşit şekilde dağıtılması gerektiğini iler sürerek 4.2.1990, 10.2.1991 ve 11.8.1991 tarihli genel kurul kararlarının iptalini talep etmiştir.
Davalı kooperatif vekili davanın reddi yönünden savunma yapmıştır.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacıların temyizi üzerine dairemizin 25.9.1997 tarih ve 1997/3462-6201 sayılı kararı ile onanmış olup bu kez davacılar karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin HUMK.nun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442.maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 870.000 lira karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan bu harcın ve 3506 sayılı yasa ile değiştirilen HUMKnun 442/3.madde hükmü uyarınca takdiren 750.000.- lira para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 18.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.