Taraflar arasında açılan davadan dolayı Ankara Asliye 8.Ticaret Mahkemesince verilen 4.6.1997 tarih ve 16-294 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili, davacı kooperatif üyelerinin ödedikleri aidatların davalı bankanın Ulus Şubesindeki hesapta biriktiğini ve davalı bankadan alınan kredilerin ödeme tarihleri ve miktarlarının gösterildiği resmi senede göre en son taksidin 6.5.1995 tarihinde ödenmesi gerekirken 2.6.1995 tarihinde ödendiği gerekçesiyle davalı bankanın 35.625.375 TL ve 363.397.257 TL para kesintisi yaptığını, oysa davalı banka şube müdürünün 20.6.1995 tarihli hesap bildirim cetvelinde 2.6.1995 tarihi itibariyle borç bakiyesinin sıfır olduğunu bildirdiğini iddia ederek 3.000.000 TL nin reeskont faiziyle birlikte karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkili bankanın asıl alacağının tamamının ödenmediğini, sıfır bakiyeli hesap bildirim cetveli gönderilmesinin, bankanın faiz alacağını ortadan kaldırmayacağını, davacı ortaklarının ödedikleri ipotek fek, bedellerini geri istemeye hakki olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; iddia, savunma, destek kredi sözleşmesi, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının 6.2.1994 tarihli taksidi ve sonrakileri vadesinde ödemeyerek temerrüde düştüğü, davalı bankanın temerrüt faizi alacağı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Davacı kooperatif ile davalı banka arasında imzalanan destek kredi sözleşmesinin 2.6. maddesi, kredi borcunun erken ödenmesine ilişkin şartları düzenlemektedir. Davacı kooperatif vekili, bu hükümden yararlanarak 109 üyenin vadeden önce borcunu ödediğini iddia ettiğine, klasör içinde sunduğu delil listesinde de bazı ortakların kredi borcunu defaten ödeyeceği" bildirilerek gerekli işlemin yapılmasının davalı bankadan istendiği, bu talebin davalı banka tarafından da kabul edilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Davalı bankanın sunduğu müfettiş raporu da aynı hususlara dikkat çekmektedir.  Anılan işbu davada sözleşmenin 2.6 maddesinin uygulama kabiliyeti olup olmadığı ve bu yöndeki davacı iddia ve savunmalarını dikkate almadan hükme yeterli olmayan bilirkişi raporuna göre davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece, sözleşmenin erken ödemeye ilişkin 2.6.maddesi tarafların iddia ve savunmaları üzerinde durularak uzman kişilerden oluşan bilirkişi kurulundan yeniden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 5.2.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972