 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1997/8852
K:1997/9623
T:23.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.6.1997 tarih ve 1023-300 sayılı hükmün temyizen. tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili. müvekkilinin 1992 yılı sezonunda davalıya ait meyve suyu fabrikasının ihtiyacını karşılamak üzere üreticiden vişne toplayıp davalıya teslim ettiğini, taraflar arasındaki sözleşmeye göre müstahsile ödenen mal bedeli, kasa bedelleri ve nakliyeden davalının sorumlu olduğunu, ayrıca kg .başına 260 TL komisyon ödeneceğini, davacının kasa için 48. 000 . 000-TL ödediğini ve nakliyesi için de 11.000.000 TL masraf ettiğini, komisyon ücretinden de 164.000.000 TL ödenmediğini ve yine vişne bedelinden (61.875.000) TL ödenmediğini ileri sürerek şimdilik (272.189.000) TL nin en yüksek banka faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıdan kasa talep etmediğini, müvekkili fabrikasına yapılan teslimatın daha az olup,. fabrikada. yapılan tartıya itibar edilmesi gerektiğini, davacıya tüm ücretlerinin ödenmiş olup, komisyon alacağı kalmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia savunmaya, toplanan, delillere bilirkişi raporlarına nazaran davalıya 706.660 kg vişne teslim adilmiş olup davalının kg basına 260 TL komisyon ödemeyi ve nakliyeyi kabul ettiğini, bu itibarla davalının müstahsile ödenen meblağ, komisyon ücreti 73 nakliye ile vişne fiyat farkından sorumlu olduğu, ancak. kasaların davacıya iade edildiğine göre kasa bedeli istenemeyeceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne,(121.554.818) TL nin 21.10.1992 temerrüt tarihinden yürütülecek değişen oranlardaki reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bendin kapsamı dışına kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2 -Ancak, davacı tarafından , temin edilecek vişnelerin nakliye bedelinin yanı sıra ayrıca vişnelerin konulacağı boş kasaların temin ve yine temin edilen boş kasaların nakliye bedelinden de davalının sorumlu olduğu davacı tarafından kanıtlanamadığı gibi, mahkemece, kasa bedellerinden davalının sorumlu olmadığı .gerekçesiyle bu kaleme ait alacak reddedilmiş
karar bu yönden davacı tarafından temyiz dahi edilmemiştir. Bu durumda, davalının,boş kasa nakliye bedeli tutarı(11.000.000) TL ile sorumlu tutulması doğru olmadığı gibi, mahkemece temerrüt tarihi itibariyle Merkez Bankası veya şubelerinden kısa vadeli kredilere uygulanan reeskont (avans) faiz oranlarının sorularak ileride değişen oranlar da nazara alınacak ve infazda tereddüt yaratmayacak şekilde faiz oranlarının açıkça kararda belirtilmesi
gerekirken, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi de isabetsiz olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda(1) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.