Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 2.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.6.1997 tarih ve 122-302 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okunda gereği konuşulup düşünüldü.

Davacı vekili müvekkili banka ile davalı arasında kredi sözleşmesi yapıldığını davalının kullandığı kredinin anapara ve bir kısım faizini ödemediğini ihtara rağmen davalının borcu ödememesi ve temerrüt durumunun devam etmesi üzerine hesabın kat edilerek 2 gün içerisinde borcun ödenmesi hususunda davalıya 22.11.1994 tarihinde ihtar çekildiğini davalının ihtara verdiği cevapta borcunu 10 gün içinde ödeyeceğini bildirdiğini faizin anaparaya katılması gerektiğini ikrar ettiğini borcun bu koşullarla da ödenmemesi üzerine gönderilen borcun 22.11.1994 tarihinden itibaren %200 faiziyle birlikte ödenmesini isteyen ihtarnameye davalının özelleştirme uygulamalarının düzenlenmesi ile ilgili KHK'nin geçici 15 maddesi son cümlesine göre uygulanacak faizin reeskont faiz oranını geçemeyeceği yanıtını vererek alacağı ihtilaflı hale getirdiğini oysa yasa hükmünün en san hesap dönemi olan Eylül 1994 den sonra tahakkuk edecek faizlere uygulanabileceğini belirterek 8.646.176.728 TL in 24.11.1994 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili davaya cevabında ana para olan 4.400.000.000 TL.nın ödeneceğinin kabul edildiğini 4045 sayılı yasanın geçici 15 maddesi hükmü gereği özelleştirme kapsamında bulunan davalı kuruluşun bankaya olan borcunun faizlerine sınırlama getirildiğini bu nedenle ödenmesi gereken faizin reeskont oranında olması gerektiğini borcun 31.12.1994 tarihi itibariyle 6.155.775.425 TL olması nedeniyle fazlaya ilişkin talebin reddini savunmuştur. Mahkemece, 4046 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 27.11.1994 tarihine kadar akdi faiz oranının uygulanması gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 8.646.175.728-TL nın 24.11.1994 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikle davalıdan tahsiline dair verilen hükmün Dairemizin 21.10.1996 gün 1996/6696-7114 sayılı ilamıyla bozulması üzerine bozmaya uyularak yapılan yeniden yargılama sonunda 4046 sayılı Yasanın geçici 15.maddesi hükmünün özelleştirme kapsamındaki kuruluşların doğmuş borçlarına da uygulanması gerektiği vade tarihindeki reeskont faiz oranı üzerinden davalının 24.11.1994 tarihi itibariyle davacıya 7.339.377.875 TL borçlu bulunduğu gerekçesiyle bu miktar alacağın 24.11.1994 tarihinden itibaren %64 ve tahsil tarihine kadar değişen oranlarda reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

Yerel mahkemece, Dairemizin 21.10.1996 ve 6696/7114 sayılı bozma kararına uyularak karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararını temyiz eden davacı vekili 4046 sayılı Yasanın 15 inci maddesinin Anayasa Mahkemesince iptaline karar verildiğini açıklamıştır. Gerçekten Anayasa Mahkemesi'nin 31.1.1997 gün ve 56/7 sayılı kararı ile iptal edilen Yasa hükmü için öngörülen üç aylık sürede geçmiş bulunması nedeniyle, yeniden, bir değerlendirme yapılması gerektiğinden, yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı tarafın temyiz itirazının kabulüyle, yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.12.1997 tarihine oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972