 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1997/8681
K:1997/9505
T:22.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye .l Mahkemesince verilen 22.5.1997 tarih ve 56-270 temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 8.4.1993 tarihli sözleşme ile müvekkilinden 36.839 DM. bedelle otomobil satın aldığını. diyar davalıların, da müşterek borçlu müteselsil kefil sıfatı ile sözleşmeyi., imzaladıklarını, davalılara 8.616 DM. tutarındaki kur farkı faturasının kabul etmediklerini . davalıların 7.1.1994 tarihli kur farkı faturasına daha önceden itiraz etmediklerini iddia ederek, 8.616 DM. n i n tahsil tarihindeki Merkez Bankası efektif satış karşılığı TL. sının %23 kur farkı KDV. si ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili; müvekkilinin 225.447.462 lira olan borcun tamamını ödediğini, borcu olmadığını, müvekkilinin imza etmediği sözleşmeye ve taahhütnameye istinaden dava açılamayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar vekili, asıl borçlunun imzalamadığı taahhütnameden dolayı kefil olan müvekkillerinin sorumlu olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia. savunma, sözleşme taahhütname faturalar, bilirkişi raporları ve dosya kapsamına göre, davalı şirket dışındaki diğer iki davalının kefil olduğu, asıl borçlunun sorumlu olmadığı borçtan dolayı kefillerin sorumlu tutulamayacağı asıl borçlunun taahhütnamenin davalı şirketi bağlamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Borçlar Kanununun 182 maddesine göre satım akdi şekle tabi değildir. Davacı ile borçlu A.... Ekmek ve Gıda Md. san. ve Tic. Ltd .Şti . arasıda satım akdi oluşmuş ve satım sözleşmesinin konu araç davalı borçlu tarafından teslim alınmıştır .Ayrıca satımın esaslı unsurlarından olan satım bedelleri gösteren 8.4.1993 tarihli fatura ile ilk taksitin kur farkı ve KDV ni içeren 7.1.1994 tarihli fatura borçlu şirkete tebliğ edilmiş ve bedeli ödenmiştir. Belirtiler faturalardaki satım sözleşmesindeki bedelin (DM) üzerinden kararlaştırıldığını anlaşılmaktadır. Bu durumda satım sözleşmesinin gerçekleştiği hususu sabittir.
BK. nun 484. maddesi gerekince kefalet akdinin yazılı şekilde yapılması gerekir. Dosyada bulunan. 8.4.1993 tarihli taahhütname BK. nun 484, maddesinde belirlenen şekle uygun olarak düzenlenmiş bulunduğundan davalı olan kefiller Hasan ve Ayhan bağlar.
Davalı şirket tarafından itiraz edilmeyen 8.4.1993 ve 7.1.1994 tarihli faturalara göre, otomobil satım sözleşmesinde bedelin DM. olacak belirlenip, ödeme tarihindeki Türk Lirası karşılığının ödenmesinin kararlaştırıldığı 8.4.1993 tarihli taahhütname ile diğer davalıların bu sözleşmeye kefil oldukları göz önüne alınarak mahkemece işin esasına, girilip karar verilmesi gerekirken. yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün- davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin .harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.