 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7737
Karar No : 1997/8242
Tarih : 17.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 8.5.1997 tarih ve 13-220 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü;
Davacı vekili müvekkilinin özel emeklilik sigorta poliçesi ile davalı sigortaca 17.6.1986 tarihinde sigortalandığını, 1.6.1994 tarihinde emekliliğe hak kazanan müvekkiline 180.286.537 TL ödemesi gerekirken 58.395.017 TL teklif edildiğini, ihtirazı kayıt kabul edilmediğinden bu paranın da tahsil edilmediğini ileri sürerek, 180.286.537 TL'nın reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin 58.595.017 TL.den sorumlu olduğunu, davacı ödemeyi kabul etmediğinden müvekkilinin faiz ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulamayacağını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin Karar, Dairemizce bozulduktan sonra bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, 24.6.1994 tarihli ihbar yazısının davacıya tebliğ edildiğini gösterir belgenin davalı vekilinden ibramı istenmiş, davalı vekili 8.5.1997 tarihli oturumda anılan belgenin davacıya tebliğ edildiğine dair belgeleri olmadığını belirttiğinden davacının temerrüde düşürülmediği anlaşılmış ve davacının davasının kısmen kabulü ile reddedilen kısım üzerinden davalı yararına ücret takdiri gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, 58.395.017 TL'nın reeskont faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine, davacı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, davalı yararına 6.187.830 TL nisbi vekalet ücreti takdirine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece. Dairemiz'in 1.10.1996 gün ve 1996/3245-6295 sayılı bozma ilamına övüldüğü halde, anılan bozma ilacında "alacaklının temerrüdünün söz konusu olup, mahkemece paranın davacı acına bloke edildiğini belirtir ihbar yazısının davacıya tebliğinin tesbiti ile, poliçede ödeme tarihi olarak belirtilen 1.6.1994 tarihinden 24.6.1954 tarihli ihbar yazısının davacıya tebliğ tarihi arasındaki süre için davacı yararına temerrüt faizine hükmedileceği" belirtildiği halde, bu gerekler yerine getirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde teniyiz edene ianesine, 17.11.1997 tarihinde oybirilğiyle karar verildi.