 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/6109
Karar No : 1997/6806
Tarih : 9.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Bağ-Kur Gen.Müd.ile T.Halk Bankası arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 4.Ticaret Mahkemesince verilen 13.11.1996 gün ve 482-538 sayılı hükmü bozan dairenin 7.4.1997 gün ve 1930-2549 sayılı ilamı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka ile müvekkil arasındaki 29.11.1989 tarihli protokol ile tahsilat, ödeme, virman ve havalelerde masraf komisyon ve her ne nam altında olursa olsun benzeri bir ücret alınamıyacağının kararlaştırıldığını. buna rağmen Ekim 1993 ayı için 3.11.1993 tarihinde (2.289.354.849) lira komisyon bedelinin borç yazıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.289.359.849 lira ile 1479 sayılı Yasanın ek 6.maddesi uyarınca 18.11.1993 tarihinden dava tarihine kadar hesaplanan (l.155.938.506)liranın tahsilini asıl alacağa yine aynı yasanın zikredilen maddesinin dava tarihinden tahsil tarihine kadar hesaplanan (l.155.938.506)liranın tahsilini, asıl alacağa yine aynı yasanın zikredilen maddesinin dava tarihinden tahsil tarihine kadar uygulanmasına, protokol 13.maddesi uyarınca hesaplanan 133.868.738 vadesiz mevduat faizinin ve asıl alacağa yine protokolün 13.maddesi uyarınca tahsil tarihine kadar vadesiz mevduat faizi uygulanması iş ticari nitelikte olmakla asıl alacağa işlem tarihinden itibaren reeskont faizi uygulanmasını müvekkil kuruma aynı tarihlerde kredi faizi ödemelerinden kaynaklanan (2.738.647.568) lira munzam zararın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacı kurum yetkililerinin de katıldığı, çalışma ve Sosyal Güvenlik bakanlığı müsteşarlığı gözetiminde yapılan 3.9.1992-8.9.1992-9.9.1992 tarihli
toplantıların sonuçlarının bir tutanakla mutabık kalınan hususların nihai bir protokole bağlandığını, sözü edilen protokolün 14.maddesi uyarınca sosyal güvenlik kuruluşları tarafından hak sahiplerine yapılacak ödemelerde %05 komisyon tahsilinin gerektiğini bu durumun davacı kuruma duyurulduğunu, fakat davacı kurumun nihai protokolün bir ön çalışma olduğunu ve imzalanmadığını ileri sürerek bu ve başka davalar açtığını, oysa nihai protokolün 29.11.1991 tarihli protokolü günün şartlarına göre revize ettiğini, protokol hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık olmadığını. kaldı ki 8.7.1993 tarihli ihtarname ile protokolün 1.12.1993 tarihi itibariyle feshedildiğini, istenen miktarların fahiş olduğu gibi reeskont faizi talep eden kurumun ayrıca protokol faizi ve munzam zarar isteminin de yersiz olduğunu" ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın Kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 7.4.1993 tarih ve 1997/1930-2549 sayılı kararı ile davacı yararına bozulmuş olup, bu kez taraf vekilleri kara düzeltme talebinde bulunmuştur.
l- Dava 1479 sayılı kanunun ek 6.maddesine göre açılmış alacak istemine ilişkindir.
1479 sayılı Bağ-Kur Kanununa 2423 sayılı kanunla getirilen Ek 6.madde Bağ-kur ile münasebeti olan bankaların uyacakları esasları düzenlendiği, anılan kanunun 70.maddesinde ise bu kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği öngörüldüğüne göre iş mahkemelerinin görevli olduğu düşünülmeden ve görev konusu yargılamanın her safhasında resende dikkate alınacağından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde esastan karar verilmesi doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
2-Bozma sebep ve sekline göre davacı vekilinin karar düzeltme taleplerinin incelenmesine yer olmadığına.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme taleplerinin kabulü ile Dairemizin 7.4.1997 tarih ve 1997/1930-2549 sayılı bozma ilamının kaldırılarak kararın bu şekilde BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin karar düzeltme taleplerinin incelenmesine yer olmadığına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 9.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.