Taraflar arasındaki davadan dolayı, (İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi)'nce verilen 14.4.1997 tarih ve 1374-307 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı vekili; davalının müvekkilinden satın aldığı mal bedelini ödemediği için aleyhine başlatılan takibe haksız, yere itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptalini ve inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı vekili; müvekkilinin yükümlülüklerini yerine getirdiğini, borcunun olmadığını, hesap mutabakatı yapılmadığını ve iade mallar bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

 

Mahkemece toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, davalının davacıdan aldığı mallara karşılık borcunun bulunduğu iade faturasında belirtilen malların davalı borcundan düşülmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 36.056.406.- TL. yönünden takibe itirazın iptaline, takip tarihinden itibaren alacağa % 57 reeskont faizi uygulanmasına, 14.422.562.- TL. inkar tazminatının davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

 

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

 

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

 

2- Ancak, mahkemece iade konusu mallar olduğu ve bu malların faturada gösterildiği benimsenerek hüküm kurulduğu halde, karar yerinde tartışılmaksızın fatura tutarı üzerinden değil, fatura bedelinin KDV.si düşülerek noksan miktar üzerinden indirim yapılması doğru olmadığı gibi, davalı tarafından ödeme savunmasının ispatı için davacı tarafa yemin teklif edilmiş ve davacı tarafça duruşmanın 14.4.1996 tarihli son oturumda yemin etmeye hazır oldukları beyan edilmiş olduğu halde bu konuda herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin yemin teklifinin gözardı edilmesi suretiyle davalı yanın savunma hakkının kısıtlanması yerinde görülmediğinden kararın bu nedenlerle davalı yararına bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.9.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972