Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 8. Ticaret Mahkemesince verilen  2.4.1997  tarih  ve  91-163  sayılı  hükmün temyizen  tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz

dilekçesinin  süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı  vekili davalının müvekkili  şirketten  toplam { 105. 977 . 100 )  liralık  inşaat  malzemesi  satın  almasına rağmen, malzeme bedelinin  sadece (35.000.000) lirasını ödediğini, bakiye kısım  için  girişilen  icra  takibinin  (17.000.000)  lirayı aşan bölümüne  itiraz  ettiği 'için  takibin  durduğunu, takibe yapılan haksız  itirazın  iptali ile %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkilinin davacıya  (17.000.000)  lira borçlu  bulunduğunu,  davanın  reddini  ve davalının %40 tazminata mahkum edilmesini istemiştir.

Mahkemece  iddia, savunma, dosyadaki kanıtlar ve .bilirkişi raporuna göre ; davanın kısmen kabulü ile, davalının davacıya kabul .ettiği  (17.000.000)  lira  düşüldükten  sonra ( 715 . 236 ) lira asıl alacak ve faiz toplamına yapılan itirazın iptaline, asıl alacağa %86 yi geçmemek üzere banka reeskont faizi uygulanmasına, %40 icra inkar  tazminatı  tutarı  (286.094)  .liranın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.  

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,

2-Ancak, mahkemece hüküm oluşturulurken asıl alacağa takip tarihi  ile karar tarihi arasında  uygulanacak reeskont faiz oranının artan  ve  eksilen  oranlar  nisbetinin  gösterilmeyerek

infazda  tereddüt  oluşturacak  şekilde  hüküm  kurulması  doğru olmamıştır.

3-Öte yandan, davalı vekili cevap dilekçesinde İİK.nun 67/2 . maddesine göre tazminat talep etmiş bulunmasına rağmen mahkemece bu hususta olumlu veya olumsuz herhangi bir karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte sayılan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde sayılan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 16.9.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972