 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/3874
Karar No : 1997/6744
Tarih : 7.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 8.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 28. 1.1997 tarih ve 191-50 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar vekilleri tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 7.10.1997 gününde davacı avukatı Veli S... gelip davalı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan tarafın avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili, davalıların sahibi sorumlu müdürü ve ekonomi muhabiri bulunduğu Hürriyet Gazetesinin 2.2.1996 7.2.1996, 9.2.1996, 11.2.1996 ve 15.2.1996 tarihli nüshalarında yer alan haber ve yorumlarla basın özgünlüğü sınırları aşılarak hiçbir inceleme ve araştırmaya dayanmadan haberi doğrulatmadan gerçeğe aykırı hayali ve çarpıtma suretiyle müvekkilinin şaibeli ve yolsuz işler yapan, skandal işlere karıştığını ima etmek suretiyle kamuoyunun hamasetine maruz bırakıldığını rekabet ve pazarlık gücünü yok etmenin amaçlandığını ve kişilik haklarına ağır biçimde saldırıldığını ileri sürerek (10.000.000.000) TL manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili Afşin-Elbistan Santralinin davacı şirketin içinde bulunduğu konsorsiyumuna devredilme noktasına gelinirken, bu işleme esas Kararnamenin iptalinin söz konusu olduğunu, idare hakkında usulsüz işlemler iddiası ile idare yargıda dava açıldığını, söz konusu kamu işletmesinin devri sağlanamayınca aynı konsorsiyumca Bingöl Karlıova Termik Santraline talep olunduğunu, ancak kredi yetersizliği nedeniyle bu işin de gerçekleşmediğini, tüm bu gelişmelerin kamunun haber alma hakkı çerçevesinde haber ve yorum konusu yapıldığını, amacın yönetimde dürüstlük ve şeffaflık dolayısıyla, kamu yararı olduğunu, kır haberde bir bürokratın soyadının davacı şirket unvanı olarak yazılmasının Anadolu Ajansı mahreçli bir haberde yer aldığını, davacının kişilik haklarına tecavüz edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, basının Anayasanın 28. maddesi ile güvence altına alınan haber verme işlerini yerine getirirken kullanacağı bu hakkın gerçeklik, kamu yararı ve toplumsal ilgi ve güncellik, konu ile ifade arasında düşünsel bağlılık kuralları ile sınırlandığı, haber verme hakkı bu temel kurallardan birine ters düştüğünde kamu yararı ile kişilik hakları arasındaki denge bozulacağından kullanılan hakkın hukuka uygunluğundan söz edilemeyeceği, buna karşılık, davalı Gazetenin 2.2.1996 günlü nüshasında yer alan ikinci Erg Skandali" başlıklı yazı ile gerçekte Afşin-Elbistan Termik Santrali devredilmemiş olduğu halde davacıya şaibeli biçimde devredildiği bildirilerek gerçeğe aykırı olarak davacının kamuoyu nezdinde yolsuz işler yaptığı izlenimi yaratıldığı, bunun sonucunda da davacının rekabet ve pazarlık gücünü azaltıcı tarzda kişilik haklarına tecavüzde bulunduğu bu yazıdan dolayı tarafların durumuna nazaran (500.000.000) TL manevi tazminat takdirinin uygun olacağı, öte yandan diğer gazete nüshalarındaki haber ve yazılarda MK.nun 24,24/a ve BK.nun 49.maddesi koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar temyiz etmişlerdir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerim gerektirici sebeplere ve delillerin takdirindedir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm ve davacı vekilinin ise, aşağıdaki bent dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, mahkemece hüküm altına alınan miktara tekabül eden ve peşin alınan harçtan mahsup edilen (18.000.000) TL nisbi ilam harcının HUHK.nun 416 ncı maddesi gereğince aleyhinde karar verilen davalı tarafa yükletilmesi gerekirken bu yargılama gideri kaleminin davacı uhdesinde bırakılması doğru olmamış ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama icrasını zorunlu kılmadığından, hüküm HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca aşağıdaki biçimde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair, davalıların ise tüm temyiz itirazlarının reddine 2.bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3.bentinde 18.000.000 nisbi ilam harcının davalılardan alınarak davacıya verilmesine cümlesinin eklenmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, (20.000.000) TL duruşma vekillik ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine 429.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubuyla temyiz eden davacıdan alınmasına aşağıda yazılı fazla alınan 4.500.000 lira harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine 7.10.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.