 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/3665
Karar No : 1997/4163
Tarih : 2.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAZMİNAT DAVASI
- TEMERRÜT FAİZİ BAŞLANGICI
- TESBİT MASRAFLARININ İSTENMESİ
KARAR ÖZETİ: Davacı taraf davalıya çektiği ihtarnamede temerrüt faizi isteyeceğini de açıklamış bulunmasına ve tazminatın niteliğine göre olay tarihinden itibaren temerrüt faizi hükmedilmesi uygun bulunmasına nazaran, davacının talebi gibi olay tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmolunması; ayrıca yargılama giderleri arasında dikkate alınması gereken tespit masraflarının da davalıya yükletilmesi gerekirken, bu konuda bir karar verilmemiş olması doğru değildir.
(6762 s.TTK.m.9,1 0)
(818 s.BK.m.41 ,72)
Taraflar arasındaki davadan dolayı (Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 25.12.1996 tarih ve 741-677 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait TV. kablosuna, davalının yaptığı kazı çalışmaları sırasında zarar verildiğini ileri sürerek, 83.493.081 TL zarar bedelinin 20.4.1995 tarihinden itibaren reeskont faizi ve 1.570.000 TL tespit masrafları ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili savunmasında, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, olay nedeniyle davacının zararı 77.082.637 TL olduğu gerekçesiyle bu miktarın dava tarihi olan 23.8.1995 tarihinden itibaren değişen oranla reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı taraf, davalıya çektiği ihtarnamede temerrüt faizini isteyeceğini de açıklamış bulunmasına ve tazminatın niteliğine göre olay tarihinden itibaren temerrüt faizi hükmedilmesi uygun bulunmasına nazaran, davacının talebi gibi olay tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren temerrüt faizine hüküm kurulması doğru olmadığı ve ayrıca yargılama giderleri arasında dikkate alınması gereken tespit masraflarının da davalıya yükletilmesi gerekirken, bu konuda bir karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 2.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
