DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 6. Ticaret Mahkemesi'nce verilen 16.5.1996 tarih ve 1145-491 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı mukabil davalı İ. Şti. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili; davalı şirketin ihraç ettiği tekstil emtiasının müvekkilce taşındığını, taşıma ücretinin ödenmediğini, davalı aleyhine icra takibine girişildiğini, takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı-karşılık davacı vekili savunmasında, ihraç edilen emtianın mutad süre aşılarak ithalatçıya teslim edildiğini, bu yüzden müvekkile reklamasyon uygulanıp 5760 DM kesinti yapıldığını ileri sürerek 5.760 DM'nin fiili ödeme günündeki kur üzerinden bedelinin tayini ve bu davadaki borçlarından indirimi suretiyle bakiyenin davacı karşılık davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece; toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre; davacının taşımaya konu emtiayı 17 gün gecikme ile ithalatçıya teslim ettiği bu nedenle TTK'nun 780. maddesi uyarınca taşıma ücreti talep edemeyeceği gibi gecikme nedeniyle davalı karşılık davacıya ithalatçı tarafından 5760 DM reklamasyon uygulanmasına neden olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşılık davanın kabulüne ve 5760 DM'nin fiili ödeme günündeki kur üzerinden TL. olarak davacı karşılık davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davacı-karşılık davalı vekili temyiz etmiştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı-karşılık davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- Ancak, davalı ve karşılık davacı vekili yanıt ve karşı dava dilekçesinde ve 3.5.1995 tarihli delil listesi dilekçesinde, karşılık davada istedikleri 5760 DM'dan bu davada istenen davacı alacağının mahsubu ile bakiye alacaklarının tahsilini istemiş olmasına ve navlun alacağının miktarı konusunda da taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamasına rağmen, navlun alacağının kabulü ile davalı-karşılık davacı alacağından mahsubuna karar vermek gerekir iken, yazılı şekilde davacı-karşılık davalı alacağının tümünün reddi doğru görülmemiş hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşılık davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı karşılık davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 3.2.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972