 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1997/2625
K. 1997/3057
T. 29.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
LİKİT OLMAYAN ALACAKLAR
İCRA İNKAR TAZMİNATI
KARAR ÖZETİ: Takip konusu yapılan istem tazminat olup, bu tazminatın miktarı yargılama sonunda belirleneceğine göre, likit bir alacak sayılamaz. Bu durumda, tazminat üzerinden %40 icra inkar tazminatına karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(2004 s. İİK. m. 67)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (İzmir 3. Sulh Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 4.12.1996 tarih ve 892-1422 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; davalıya ait aracın müvekkili şirkete kasko sigortalı araca kusurlu olarak çarpması sonucu ödenmesine sebebiyet verilen (42.407.000) TL. hasar tazminatının davalıdan tahsili için girişilen icra takibinin haksız itiraza uğradığını ileri sürerek, itirazın iptalini ve inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; mübrez belgelere, icra takip dosyasına ve bilirkişi raporuna dayanılarak, olayda davalının tam kusurlu ve davacıya sigortalı araçta oluşan hasarın (42.407.000) TL. olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, davacı tazminata ilişkin istemini, icra takibine konu yapmış ve bu takibe itiraz edilmesi halinde işbu dava açılmış bulunmaktadır. takip konusu yapılan istem tazminat olup, bu tazminatın miktarı yargılama sonunda belirleneceğine göre, likit bir alacak sayılamaz. Bu durumda, tazminat üzerinden % 40 icra inkar tazminatına karar verilmesi yasaya aykırıdır. Bu nedenle, davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.4.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.