DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Balıkesir Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce verilen 11.11.1996 tarih ve 353-1056 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

DAVA : Davacı vekili; müvekkilin davalı bankada açtırdığı iki ayrı vadeli mevduat hesabından toplam 224.000.000 TL.'nın banka görevlileri tarafından zimmetine geçirildiğini ileri sürerek bu miktarın vadeli hesaba yatırıldığı tarihten itibaren davalı bankanın uyguladığı en yüksek cari faiz oranları ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili savunmasında; banka kayıtlarına göre davacının 3 ayrı mevduat hesabı olduğunu, bunlardan 20.11.1995 tarihli olanın 300.000.000 TL'lık, 30.5.1994 tarihli olanın 105.906.464 TL.'lık ve 20.2.1995 tarihli olanın ise 200.000.000 TL.'lık olduğunu, davacının ibraz ettiği hesap cüzdanlarının tek imzalı olduğunu, oysa cüzdanın iki imza ile düzenlenmesi gerektiğini, hesap cüzdanındaki genel esaslar 4. maddesi uyarınca banka kayıtlarının esas alınacağının belirtildiğini, cüzdanların geçersiz olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre; davacı tarafından ibraz edilen hesap cüzdanlarından 619 nolu olanından sonradan hesaba yatırılan 74.000.000 TL. ile 765 nolu olanından 450.000.000 TL'lık olduğu, banka kayıtlarından 74.000.000 TL.'nın görünmediği 450.000.000 TL.'lık hesapta da 300.000.000 TL. TL. göründüğü, davacı tarafından hesaba göre yatırılması üzerine verilen banka cüzdanının makbuz niteliğinde olduğunun kabulü gerektiği, bankanın bir güven kurumu olduğu, müşterisi ile ilişkilerinde tedbirli bir tüccar gibi davranmak zorunda olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne; 74.000.000 TL.'nın yatırılış tarihi olan 6.12.1995 tarihinden itibaren 3 aylık mevduata uygulanan % 98 faizi ile keza 150.000.000 TL.'nın 20.11.1995 tarihinden itibaren % 90 faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiş1tir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- Ancak; davacı, dava dilekçesinde alacağına davalı bankanın uyguladığı en yüksek mevduat faizi uygulanmasını istemiş olmasına rağmen, dosyaya ibraz edilen banka cüzdanlarındaki müphem faiz oranları esas alınarak hüküm kurulmuştur. Mahkemece; davalı bankadan hesabın açıldığı tarihteki cari vadeli mevduat faiz oranları sorulmak ve bildirilecek oranlar üzerinden faize hükmetmek gerekir iken, yazılı şekilde eksik incelemeye dayanılarak hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.3.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972