 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1996/8290
K. 1996/8909
T. 19.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YASAL FAİZ
TİCARİ TEMERRÜT FAİZİ
KARAR ÖZETİ : Kazaya karışan araçların, ticari nitelikte bulunmaması nedeniyle ticari temerrüt faizine karar verilemez. Davalı şirketin sorumluluğunu üzerine aldığı araç sahibinin, yasal faiz ödeme yükümlülüğü söz konusu ise, sigortacısı durumunda bulunan davalı şirket için de aynı yükümlülük söz konusudur.
(3095 s. Faiz K. m. 1, 2)
(818 s. BK. m. 113)
(2918 s. Trafik K. m. 92)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Zonguldak Asliye 1. Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 4.6.1996 tarih ve 117-295 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirkete zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı olan aracın müvekkiline ait araca çarpması sonucu hasar meydana geldiğini, poliçe miktarı olan (50.000.000) liralık kısmın davalıdan istenmesine rağmen ödenmediğini ileri sürerek (50.000.000) liranın kaza tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddiaya, savunmaya, toplanan delillere göre; davanın kabulü ile hasar tazminat tutarı olan (50.000.000) liranın kaza tarihi olan 17.9.1995 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve kazaya karışan araçların ticari nitelikte bulunmamaları ve bu durum karşısında davalı şirketin sorumluluğunu üzerine aldığı araç sahibinin yasal faiz ödeme yükümlülüğünün bulunması halinde sigortacının da aynı yükümlülükte bulunması bu nedenle de esasen ticari temerrüt faizi hükmedilemeyeceğine göre, kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün (ONANMASINA), fazla alınan 139.700 lira harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19.12.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.