 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/7884
Karar No : 1996/8264
T : 25.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 22.5.1996 tarih ve 192-258 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı kooperatifin yaptırdığı konutların inşaat düzeyi %85 iken alınan genel kurul kararı ile, şerefiye bedellerinin tesbit edilip, kuraların çekildiğini, 5 Nisan 1994 kararları sonucunda müteahhit tarafından kalan işler için fiyat farkı kararnamesinin uygulanmasının istenmesi üzerine genel kurulca fiyat farkının pazarlık yoluyla saptanması için yönetim kuruluna yetki verildiği, eksik işler için 6.000.000.000-TL fiyat f arkı belirlendiğini, bu farkın üyelere yansıtılmasının 29.1.1995 tarihli, .genel, kurulda görüşüldüğünü ve tüm üyelerden eşit miktarda ödemenin kararlaştırıldığını, genel kurulca alınan kararın ek ödeme niteliğinde olup gerekli nisapta alınmadığı gibi, her üyenin konutları kura ile belirlenip şerefiyeleri de farklı olması karşısında fiyat farkının eşit olarak üyelerden tahsilinin yasa anasözleşme ve iyiniyet kurallarına aykırı olduğunu ileri sürerek 29.1.1995 tarihli genel kurulun mali hükümlere ilişkin kararın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında genel kurulda alınan kararların ek ödenme niteliğinde olmadığı gibi fiyat farkının kooperatifin eksik kalan ortak olanları ile ilgili olduğunu bu nedenle tüm üyelerin eşit ödeme yapması yolundaki kararda yasa anasözleşme ve iyiniyet kurallarına aykırılık olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davacının 29.1.1996 tarihli genel kurulda gündemin 6 maddesinde görüşülen karara bağlanan fiyat farkı ödemelerine ilişkin karara muhalif kalıp davayı süresinde açtığı genel kurulca konutların durumu ve şerefiyelendirilme gözönüne alınmaksızın fiyat farkının eşit olarak ödenmesi yolunda aldığı kararın iyiniyet ve eşitlik kuralına aykırı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne 29.1.1995 tarihli genel kurul gündeminin 6.maddesinin iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı kooperatif temyiz etmiştir.
Davalı kooperatifin 1994 yılında yapılan genel kurulunda daha önce alınan karar veçhile şerefiyelerin saptanmasına ilişkin komisyon kurulmuş ve komisyonun hazırladığı rapor kabul edilerek kooperatifin yapılaştırıldığı binalar arasındaki dengesizlik genel kurul kararı ile giderilmiş bulunmaktadır. Bu karardan sonra yapıların değerlerinin farklı olduğu artık tartışılamaz. Bundan sonra devam eden imalat sebebi ile ekonomik koşullara bağlı olarak meydana gelen artışların genel kurulca ortaklara eşit olarak yansıtılması doğrudur. Şerefiye payları nazara alınarak bir paylaştırma yapılamaz. Bu sebeple aynı doğrultuda olan genel kurul kararının bir eşitsizlik yaratmayacağı sebebi ile açılan iptal davasının reddine karar verilmek gerekir iken kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.11.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.