Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Silifke Asliye Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 10.7.1996 tarih ve 11-440 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı vekili; müvekkilinin leasing aracılığı ile mülkiyetinde bulundurduğu Çukurova 950 F lastik tekerlekli yükleyicinin, davalı sigortaya makina kırılması sigortası ile sigortalı olduğunu, yükleyicinin 11.3.1994 tarihinde arızalandığını, hasar miktarının 209.988.650 TL. olduğunu kabullendiği halde, davalı sigortanın eksik sigorta uygulanması ile sadece 68.904.370.- TL. ödeyeceğini bildirdiğini, bu uygulamanın doğru olmadığını ileri sürerek sigorta bedeli olarak 141.044.280.- TL.'nın yasal faizi ile birlikte davalı'dan tahsilini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı vekili; dava konusu yükleyicinin, finansal kiralama kurallarına göre kiralandığını, aracın malikinin leasing şirketi olduğunu, davacının davacı sıfatı olmadığını, davanın reddini savunmuştur.

 

Mahkemece; iddia, savunma ve dosya arasındaki yazılara göre, davacının iş makinasını malik sıfatı ile leasing aracılığıyla satın almış olması nedeniyle dava açma hakkı bulunduğu, yaptırılan bilirkişi incelemesinde, davalının davacıya ödemesi gereken hasar bedelinin 139.671.986 TL. olarak saptandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, 139.671.986 TL.'nın dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine, dava tarihine kadar işlemiş olan 31.426.196 TL.'nın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

 

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

 

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve dosya içerisindeki bilirkişi raporundan sigorta tazminatının eksik sigorta ilkelerine göre hesaplandığının anlaşılmasına göre, davalı sigorta vekilinin bu yöne ilişen temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.

 

2- Ancak, yukarıda da değinildiği gibi, davalı sigorta vekili cevap dilekçesinde sigorta sözleşmesinde sigortalının finansal kira sözleşmesinde kiralayan firma olan H....... Finansal Kiralama A.Ş. olarak gösterildiğini, bu nedenle sigorta bedelini ancak bu firmanın talep edebileceğini savunarak davacının aktif dava ehliyetinin bulunmadığını savunmuş bulunmaktadır.

 

Dosya içerisindeki davacı ile dava dışı H......... Finansal Kiralama A.Ş. arasında düzenlenen Finansal Kiralama Sözleşmesinin 5. maddesinde kira konusu makinenin mülkiyetinin H......... Finansal Kiralama A.Ş.'ye ait olduğu, kiracı durumunda olan davacı belediyenin ise kiracı sıfatıyla zilyet olduğu hükme bağlandıktan sonra, sigortaya ilişkin 36 ve onu izleyen maddelerinde sigorta sözleşmesinin kiracı tarafından yaptırılacağı ve fakat sigorta lehtarının kiralayan finansal şirket olarak gösterileceği, sigorta primin kiracı tarafından ödenmesi belirlendikten sonra sigorta tazminatını tahsile de yine kiralayan finansal şirket olacağı hükme bağlanmıştır. Sözleşmedeki bu düzenleme şekli 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununun 17. maddesine de uygun bulunmaktadır.

 

Nitekim, dosya içerisindeki kasko sigortayı da kapsayan Makine Kırılması Sigortası poliçesinde de sigorta ettiren davacı olarak gösterildikten sonra sigortalı yani sigorta lehtarı olarak, kiralayan durumundaki H......... Finansal Kiralama A.Ş. olarak gösterilmiştir. Bu durumda sigorta sözleşmesi üçüncü kişi hesabına (yararına) sigorta olarak yapıldığının kabulü gerekir. Esasen taraflar arasındaki sözleşmenin yukarıda değinilen hükümleri bu yönde düzenlenmiş bulunmaktadır. Bu durum karşısında sigortacıdan tazminat talep etme hakkı lehine sigorta yapılan dava dışı finansal kiralama yapan şirkete ait olmaktadır. Bir başka deyişle kiracı ve sigorta ettiren sıfatını taşıyan davacının doğrudan sigortacıdan tazminat talep etme ve dolayısı ile dava hakkının bulunmadığının kabulü gerekir.

 

Ne var ki, bu tür sigorta ilişkilerinde lehine sigorta yapılan sigorta lehtarının açık muvafakatı ile sigorta ettirenin de sigortacıdan tazminat talep etme hakkının bulunduğu Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamasında kabul edilmektedir. Nitekim, davacı vekili de 13.4.1995 tarihli dilekçesine ek olarak sigorta lehtarının muvafakatının bulunduğuna ilişkin 3.4.1995 günlü yazı ibraz etmiş bulunmaktadır. Ancak, bu yazı içeriğinden bu davadan bahsedilerek açık bir muvafakat verilmediği gibi, (şirket aleyhine sonuçları kapsamayacak) kaydı ile muvafakat verildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, bu belgenin Yargıtay'ın aradığı nitelikte açık bir muvafakat belgesi olduğu kabul edilemez.

 

O halde mahkemece, bu dava ile ilgili açık bir muvafakatname ibrazı için davacıya önel verilmeli, getirildiği takdirde şimdiki gibi karar verilmeli, aksi halde ise dava, aktif dava ehliyetinin mevcut olmadığı gerekçesiyle reddolunmalıdır.

 

Mahkemenin bu yöndeki eksik inceleme ile verdiği kararın bu sebeble davalı sigorta yararına bozulması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bendde gösterilen nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak (2) numaralı bendde gösterilen nedenlerle kararın davalı sigortacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.11.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972