 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1996/7758
K. 1996/8145
T. 21.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ZORUNLU MALİ SORUMLULUK S1GORTASI
MANEVİ TAZMİNAT
KARAR ÖZETİ Manevi zararlar, zorunlu mali sorumluluk sigortası teminatının dışında olduğundan, davalı sigorta şirketi hakkında manevi tazminata hükmolunması doğru değildir.
(2918 s. Trafik K. m. 92/f)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Antalya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi)'nceverilen 17.5.1996 tarih ve 1349-472 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı sigorta vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Seher'e ait olup davalı Erşan'ın kullandığı ve davalı şirket nezdinde Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesiyle sigortalı otomobilin çarpması neticesi yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü olay nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek 8.323233 lira maddi, 150.000.000 lira manevi tazminatın olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Erşan vekili, davanın reddini savunmuş, davalı ...... Sigorta A.Ş., poliçe sorumluluk limitinin 50.000.000 lira olduğunu bildirmiştir.
Mahkemece, davalı Seher'in olay tarihi itibariyle otomobilin maliki olmadığından, bu davalı yönünden davanın reddine, 8.323.233 lira maddi tazminatın ve 25.000.000 lira manevi tazminatın davalılar Erşan ve ......... Sigorta A.Ş.'den tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ...... Sigorta A.Ş. vekili temyiz etmiştir.
Karayolları Trafik Kanununun 92. maddesinin (f) bendi ile Zorunlu Trafik Poliçesi Genel Şartlarının 3. maddesinin (e) bendi uyarınca manevi zararlar bu tür sigorta teminatının dışında olduğu gözetilmeden yazılı şekilde sigorta şirketi hakkında manevi tazminata ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..... Sigorta vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.11.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
