 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4889
Karar No : 1996/5816
Tarih : 19.9.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 7.3.1996 tarih ve 125-153 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, üyesi olduğu davalı kooperatifçe verilen evinin maliyet bedelinden fazla miktarda aidat tahsil edildiğini ve ayrıca 4 adet evin gizlice satıldığını ileri sürerek, ev bedelinden fazla 34.668.403 liranın üzerine satılan 4 evden hissesine düşen miktarın eklenip faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcileri, kooperatifin tasfiye halinde olduğunu ve diğer üyelerin mağdur edilmek istendiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, toplanan deliller ve yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, davacının davalı kooperatife borçlu olduğu ve 4 adet dairenin gizlice satıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak dava dilekçesinde sözü edilen ve davalı temsilcilerinin gönderdiği dilekçede satıldığı belirtilen 4 adet konutun satış bedellerinin kooperatif bütçesine alınarak maliyetten düşülüp düşülmediğinin bu suretle davacının kooperatiften istenebilir bir alacağının doğurup doğmadığının bu satışın gizlice yapıldığına dair davacı iddiaları gözönünde tutularak kooperatif kayıtlarından bilirkişi aracılığıyla tespiti ve sonucuna göre bir hüküm tesisi gerekirken yazılı şekilce karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 19.9.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.