 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4368
Karar No : 1996/7269
Tarih : 30.10.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Samsun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 11.4.1996 tarih ve 322-207 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 25.10.1996 gününde taraflar avukatları tebligata rağmen gelmediğinden tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan, dosyadaki kağtılar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, müvekkilleri şirketler adına marka tescilli tüplerin davalı tarafından doldurularak piyasaya sürüldüğünü ileri sürerek davalının haksız rekabette bulunduğunun tesbiti ve menini, haksız rekabete konu tüplerin toplanmasını ve davacılara teslimini yoksun kalınan kar için, tüpler eksik dolum ve kapaksız olduklarından Ay. A.Ş.için 50 milyon maddi, 100 milyon manevi, M.G. A.Ş.için 20 milyon maddi, 100 milyon manevi tazminatın davalıdan reeskont faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, boş tüplerin takas amacıyla tesise getirildiğini, tesiste dolu tüp bulunmadığını, bulunan tüplerin ise davacılara ulaştırılmak amacıyla şirkete bırakıldıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, davalı şirketin, davacılara ait tüpleri Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tebliğine aykırı olarak yetki ve görevi olmadan ve takas savunmasını kanıtlamaksızın bulundurarak haksız rekabette bulunduğu, davacıların maddi tazminat isteminden vazgeçtiği, haksız rekabet sabit olmakla manevi tazminat isteminin yerinde olduğu gerekçesiyle, maddi tazminat isteminin vazgeçme dolayısıyla reddine, haksız rekabetin tespit ve önlenmesine, tüplerin davalı şirket dolum tesislerinde doldurulması ve bulundurulmasının men'ine zaptedilen tüplerin depozito bedellerinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, her davacı için 50 milyon tazminatın dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak, davacılar vekili, dava dilekçesinde müvekkili şirketlere ait tüplerin iadesini istemiştir. Mahkemece tesbit tutanağındaki davacılara ait tüplerin depozito bedellerinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davalı bu tüpleri depozito ödeyerek elde etmiş bulunmasına göre, depozito bedellerinin davacıdan alınarak tüplerin boş olarak davacılara iadesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
3- Keza, haksız rekabetin sabit olduğu gerekçesiyle manevi tazminata karar verilmişse de davacılar vekili, davalı şirket tarafından piyasaya sürülen tüplerden dolayı yakınmalar geldiğini ileri sürdüğüne göre, bu iddianın TTK'nun 58/e maddesi çerçevesinde incelenerek manevi tazminat koşullarının oluşup oluşmadığı tartışılmadan yazılı şekilde manevi tazminata karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.10.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.