 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4067
Karar No : 1996/7165
Tarih : 22.10.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 4.Ticaret Mahkemesince verilen 22.11.1995 tarih ve 858-746 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekillerince ayrı ayrı istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 22.10.1996 gününde davacı İbrahim avukatı Özlem D... ile davalı avukatı Ahsen Ç... gelip, diğer davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı İbrahim vekili, davalı bankanın 25.7.1994 tarihinde yapılan genel kurulunda, müvekkili de dahil tüm yönetim kurulu üyelerinin, 31.12.1993 tarihli bilanço ve kar/zarar hesaplarına göre bankanın (172,6) milyon liralık karı bulunduğu halde yaptırılan inceleme sonucunda 1993 yılının (628.824.000.000) lira zararla kapandığının tespit edildiği ve kesin satışa yapılmamış maddi varlığın tek düzen hesap planına, dolayısıyla Bankalar yasasının 51.maddesine aykırı olmasından bahisle ibra edilmemesine ve haklarında dava açılmasına karar verildiğini, oysa ibra edilmemeye gerekçe gösterilen hususun tamamen gerçek dışı olduğunu ileri sürerek, sözkonusu genel kurul kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Birleştirilen dava davacısı Cihat E... vekili, müvekkilinin davalı bankanın denetim kurulu üyesi olarak görev yaptığı döneme ilişkin olarak 25.7.1994 tarihli genel kurulda alınan ibra edilmeme ve hakkında dava açılma kararının haksız olduğunu ileri sürerek bu kararın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, her iki davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, mallarında davacıların da bulunduğu eski yöneticiler ve denetçilerin görev yaptıkları sırada, davalı bankanın 84 sermayesini kaybettirecek şekilde kapatılan üç bankaya mevduat hesabı açtırarak büyük miktarlarda para yatırmak suretiyle basiretli bir tacir gibi hareket etmeyerek banka varlığını riske atmış bulundukları sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacılar ayrı ayrı temyiz etmişlerdir.
Asıl ve birleştirilen dava dosyalarındaki davalı bankanın eski yönetim ve denetim kurulu üyesi olan davacılar, görevde bulundukları döneme ilişkin 31.12.1993 tarihli bilanço ve kar/zarar cetveli ile yönetim ve denetim kurullarının ibra edilmemeleri ve ilgili kurul üyeleri hakkında sorumluluk 'davası açılmasına dair 25.7.1994 tarihli genel kurulda alınan kararın gerçek olmayan verilere dayandırıldığını, davalı banka portföyündeki (127.604.556.000) lira nominal değerli Erdemir hisse senetlerinin Kamu Ortaklığına kesin satışı henüz yapılmadan satış tutarının 31.12.1993 tarihli bilançoya alacak kaydedilmesini, bu konuda Kamu Ortaklığı Yüksek kurulunca alınan 28.12.1993 tarihli bağlayıcı karar alınmasından kaynaklandığını, bir kısım banka mevduatının, batık bankalara yatırılarak banka varlığının riske edilmesinin de, yönetim kurulu kararı ile değil, bankanın profesyonel yönetimleri tasarrufu ile gerçekleştirildiğini ve bu hususun denetim raporunda yer aldığını ileri sürerek, sözkonusu genel kurul kararlarının iptali ile kendilerinin ibra edilmelerine karar verilmesini istemişlerdir. Bu tarz ikame edilen işbu davada işin esasına girilerek, sözkonusu Yüksek Kurul kararının mutlak bağlayıcı değer taşıyıp taşımadığı, bilançonun Bankalar Kanunun 51.maddesine uygun olup olmadığı, banka mevduatının üç batık bankaya yatırılmasının kimin tasarrufu olduğu hususlarında seçilecek uzman bilirkişiler marifetiyle inceleme yaptırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, şeklen yapılan incelemeye dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, 6.000.000 lira duruşma vekillik ücretinin davalıdan alınarak kendisini temyiz duruşmasında vekille temsil ettiren davacılardan İbrahim. A...'a verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.10.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.