Taraflar  arasındaki davadan dolayı Ankara 11.Asliye Hukuk Mahkemesince  verilen  7.2.1996  tarih  ve  345-172  sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı Kadir vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin  süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki

.kağıtlar okundu gereği  konuşulup düşünüldü:

Davacı  vekili,  davalı  Kamil'in malik ve sürücüsü olduğu takside yolcu  olarak  seyahat  eden müvekkilinin, davalı Ali'nin malik ve diğer davalı Kadir'in sürücüsü olduğu araçla çarpışma sonucunda sol gözünü kaybettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakkı  saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000.000 TL maddi ve 2.000.000 TL manevi tazminatın davalılardan olay tarihinden itibaren  yasal  faizi  ile  birlikte  müştereken  ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı  Ali  savunmasında,  olay tarihinden  önce  kazaya karışan  aracını  haricen  diğer  davalıya  sattığını,  kendisine husumet   yöneltilemeyeceğini   ileri   sürerek   davanın; reddini istemiştir.

Davalı  Kadir  vekili savunmasında, olay tarihi itibariyle zamanaşımı  süresinin  dolduğunu,  istenen miktarın fahiş olduğunu olay  tarihinden  itibaren  faiz  isteminin  yersiz olduğunu ileri

sürerek davanın reddini istemiştir.

Davalı  Kamil savunmasında, zamanaşımı itirazında bulunmuş esas  hakkında ise  olayda 2/8 oranında kusur olduğunu, davacının somut  zararının  ne  olduğunun  belli  olmadığını  ileri  sürerek davanın reddinin istemiştir.

Mahkemece; davalı Ali hakkındaki davanın husumetten, diğer davalılar hakkında ise zamanaşımı nedeniyle reddine ilişkin karar davacı; vekilinin temyizi üzerine Dairemizce; satışın usulüne uygun olarak noterce yapılmadığı  ve  TTK. 767/5  maddesine göre davalı

Kamil açısından 10 yıllık, T.C.K. 459/2 ye göre mahkum olan davalı Kadir açısından BK.60/2 maddesine göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dolmadığı gerekçesiyle bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, olayda davacının kusurunun bulunmadığı ve geçici işgöremezlik zararının 174,000 TL sürekli kısmi iş göremezlik zararının 1.371.942.134 TL olduğu gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000.000 TL maddi, 10.000.000 TL manevi olmak üzere 12.000.000 TL tazminatın olay tarihi 26.1.1988 den itibaren %30 yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.

Kararı, davalı Kadir vekili temyiz etmiştir.

Dairemizin 6.12.1993 gün ve 1720/8119 sayılı bozma kararında davacı tarafın 10.000.000 maddi ve 2,000.000 TL manevi tazminat istediği hususu kabul edilmiştir. Mahkemenin 2.7.1991 günlü ilk kararında da davacının 10.000.000 TL maddi tazminat istediği belirtilmiştir. Her ne kadar dava dilekçesinde, istenen maddi ve manevi tazminat miktarları karıştırılmış ise de, az önce değinildiği üzere gerek mahkemece ve gerekse dairemiz bozma kararında 10.000.000 TL. maddi tazminat istendiği kabul edilmiştir. Bu yön davacı tarafça bir temyiz nedeni yapılmadığı gibi dairemizin bozma kararına karşı da bir karar düzeltine isteği getirilmemiştir. Bu durumda davacının. 10.000.000 maddi, 2.000.000 TL manevi tazminat ödendiğinin kabulü gerekir. Mahkemece bu husus gözönüne alınarak bir karar vermek gerekir iken bunun tam tersine bir sonuç kabul edilerek yazılı şekilde karar tesisi doğru görülmemiş ve hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.5.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972