 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/129
Karar No : 1996/390
Tarih : 29.01.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Mazıdağı Asliye Hukuk (Tic.) Mahkemesi'nce verilen 25.4.1995 tarih ve 14-28 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili bankanın Mazıdağı şubesinde çek hesabı bulunan davalının keşide ettiği 20.000.000 lira meblağlı çek bedelinin ödendiği halde hesaptan hataen düşünmediğini, bilahare davalıdan tahsil edildiğini ileri sürerek çek bedelinin ödenmesi ile tahsil tarihleri arasında tahakkuk eden 30.086.816 liranın reeskont fazi ile tahsili talep ve dava etmiştir.
Davalı, 25.4.1994 tarihli dilekçesi ile davayı kabul ettiğini bildirmiştir.
Mahkemece, vaki kabule binaen davanın kabulüne 30.086.816 liranın dava tarihinden yürütülecek % 56 faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, davalının çek hesabı nedeniyle kullandırılan karşılıksız krediden dolayı alacağının reeskont faizi ile tahsilini istemiş olup, davalı 25.4.1995 tarihli dilekçesi ile daayı ve davacı taleplerini aynen kabul ettiğini bildirmiştir. Bu durumda mahkemece 3095 sayılı yasanın 2/3 maddesi gereğince Merkez Bankası veya şubelerinde temerrüt tarihindeki kısa vadeli kredilere uygulanan (avans) faiz oranlarının sorulması ve değişen oranlarda nazara alınacak şekilde istem gibi reeskont faizine hükmedilmesi gerekirken dayanağı gösterilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.1.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.