 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1995/7015
K:1995/8029
T:26.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 5.7.1995 tarih ve 513-606 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline kasko poliçesi ile sigortalı araca, davalıya ait trenin çarparak uğrattığı hasar bedelinin müvekkili tarafından 11.1.1994 günü sigortalısına ödendiğini ileri sürerek, 70.000.000 liranın ödeme tarihinden itibaren reeskont; faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kusurun davacı sigortalısında olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve hasar konusunda yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucuna göre, tarafların kusur durumlarının ceza dosyasında belirlendiği gerekçesiyle ve hasar konusunda benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda 26.250.000 liranın ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalının temyizine gelince, davalı TCDD. olaydaki kusur durumuna itiraz etmiştir. Mahkemece davalı TCDD.nin ceza dosyasındaki kusur durumu gözönüne alınarak karar verilmiş bulunmaktadır. Ceza davasında davalı TCDD. taraf olmadığına göre. bu rapor adı geçen davalıyı bağlamaz. Bu itibarla davalının olaydaki kusur durumunun yeni bir bilirkişi kurulu aracılığıyla tespiti gerekirken bu hususun gözden kaçırılması doğru görülmemiştir.
3-Davacının temyizine gelince mahkemece karara yapılan ceza dosyasının bilirkişi raporunda davalı personeli Muzaffer T...'nin 2/8 maddesinde kusurlu olduğu tespit edildiği halde bu kusur oranının davalı TCDD'ye yüklenmek suretiyle kabule göre davacı yararına karar vermek gerekirken bu yönün gözden uzak tutulması dahi isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle tarafların temyiz itirazlarının reddine, (2) ve(3) nolu bentlerde yazılı nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 26.10.1995 tarihinde oybirliği ile karar verildi.