 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1995/6863
K. 1995/7952
T. 24.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÇEK
MUHATAP BANKA
KUSUR
KARAR ÖZETİ: Davaya konu çekin kaybolmasında, davalı keşidecinin kusuru olmadığına göre, bu çekin karşılıksız çıkması nedeniyle bedelinin geri alınması sırasında doğan gecikmeden, davalı sorumlu tutulamayacağı gibi; davacı banka, hesabın açıldığı çek muhatabı banka sıfatını taşımadığından, açık kredi kullandırma hukuki dayanağının keşideciye karşı ileri sürülmesi de mümkün değildir.
(3167 s. Çek K. m. 4)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Antalya 5. Asliye HukukMahkemesi)'nce verilen 7.6.1995 tarih ve 982-425 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının keşidecisi bulunduğu çekin tahsil için müvekkili bankaya ibraz edildiğini ve çekin muhatabı bankaya ibraz için taahhütlü olarak gönderildiğini, cevabın gecikmesi nedeniyle iyiniyetli olarak lehdara ödeme yapıldığını ancak, bilahare çekin karşılıksız olduğunun anlaşıldığını, çek bedelinin davalıdan istendiğinde 13.6.1994 tarihinde ana paranın tahsil edildiğini, ancak lehdara ödeme tarihinden (30.11.1993) itibaren ticari kredi fazinin de ödenmesi gerektiğini ileri sürerek, (8.778.846) liranın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya ibraz edilen çekin kaybolmasına neden olan bankanın kusuru da olduğunu, müvekkilinden faiz istenemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacıya tahsil için verilen çekin kaybolmasında davalının kusurunun bulunmadığı, çek bedelinin geç tahsilatında kusurun davacıda olduğu gerekçesiyle, faiz istemine ilişkin alacak talebinin reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve esasen davacı banka, çek muhatabı banka sıfatını taşımaması nedeniyle açık kredi kullandırma hukuki dayanağının bu davada çek keşidecisine karşı ileri sürülmesinin mümkün bulunmamasına göre, temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün (ONANMASINA), 124.500 lira temyiz 1am harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 24.10.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.