 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1995/5933
K. 1995/6728
T. 25.9.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
HAKSIZ REKABET
İŞLETME ÜNVANININ DEVRİ
KARAR ÖZETİ: TTK. nun 51. maddesine göre; bir işletmenin devri, aksi açıkca kabul edilmedikçe ünvanın devrini dahi tazammun eder. Şirketin davacılara devri sırasında, ünvanının devredilmediği yolunda ayrıca bir anlaşma olmadığından, ünvanın da devredildiğinin kabulü gerekir.
(6762 s. TTK. m. 51, 57/5, 58)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (EdirneBirinci Asliye Hukuk Mahkemesi)'nce verilen 20.6.1995 tarih ve 624-267 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ye temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilleri adına S Hak ve Mobilya ticari ünvanı olarak tescilli olan ünvanın, davalının kendine ait işyerinde kullanmak suretiyle haksız rekabette bulunduğunu ileri sürerek, haksız rekabetin önlenmesini, S ibaresinin ticarethane tabelası ve kartvizitlerinden silinmesini, kararın ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı; davaya yanıt vermemiş, yargılama aşamasında, davalı vekili ticari ünvanı müvekkilinin önce kullandığını, ortaklıktan ayrıldıktan sonra müvekkilinin kullandığı ünvanı davacının sicile kaydettirdiğini, müvekkilinin bu ünvanı kullanmaktan vazgeçtiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; toplanan delillere ve dosya kapsamına göre, davalının S ticari ünvanını 1961 yılında sicile kaydettirdiği, eskiden beri kullandığı sabit olduğundan iltibasa sebebiyetin sözkonusu olmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
TTK. nun 51. maddesine göre, bu işletmenin devri aksi açıkça kabul edilmedikçe, ünvanın dahi devrini tazammun eder, davalı Yılmaz 1961 yılında kurduğu şirketin S ünvanını tescil ettirip kullanmaya başlamış ise de, 1974 yılında ortak aldığı davacıya şirketi 1990 yılında devrederek şirketten ayrılmıştır. TTK.nun yukarıda anılan 51: maddesine göre, şirketin davacı ara devri sırasında ünvanının devredilmediği yolunda ayrıca bir anlaşma olmadığından, ünvanın da devredildiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle, davanın kabul edilmesi gerekirken, reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.9.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.