 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/5211
Karar no : 1995/7699
Tarih : 19.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen (...) hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla (...) gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; müvekkili şirketin hipermarket mağazaları kurup, organize edip işleten uluslararası bir firma olarak, Türkiye'de ve öncelikle İstanbul'da faaliyette bulunmak üzere 12.08.1988 tarihinde davalıyla işbirliği sözleşmesi imzaladığını, bu sözleşmeye uygun olarak ilk mağazanın açılıp çalışmaya başladığını, ancak, davalının sözleşmeden kaynaklanan açılış masraflarının faturayla istenmesine rağmen gerekli ödemenin yapılmadığı gibi sözleşmeyi de 13.04.1990 tarihinde tek taraflı olarak feshettiğini, sözleşmenin 13/1. maddesine göre toplan satış cirosu üzerinden yıllık %07'lik telif hakkının müvekkiline ödenmesi gerektiğini, bu ilkeye göre; müvekkiline sözleşmenin haksız feshi nedeniyle (10) yıllık kar mahrumiyetinin (5.412.096.620) lira olduğu gibi 7213. maddeye göre faturaya dayalı masrafa dair (2.515.359) Fransız Frank'ı alacaklarının oluştuğunu ileri sürerek şimdilik kar mahrumiyeti için (717.166.910) lira, masraf için (1.282.833.090) lira olmak üzere toplam (2.000.000.000) liranın % 54 reeskont faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının seyahat masraflarının sözleşme masrafları olmadığını ve müvekkilinin haberdar edilmediğini, bu kalemden (60.000) FF. istenebileceğini, 7213. maddesinin ilişkinin devamını öngörmesi nedeniyle kar mahrumiyetinin istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgeler ve bilirkişiler raporuna dayanılarak davalının sözleşmeyi tek taraflı olarak haksız feshetmesi nedeniyle davanının 1990-1991-1992 yılları için (1.175.433.476) lira kar mahrumiyeti isteyebileceği, taleple bağlı kalınarak (717.166.910) lira, masraflar için (410.000) FF. isteyebileceği, bunun lira karşılığının 14.06.1990 temerrüt tarihi itibariyle (190.170.300) lira, bu tarihten dava tarihine kadar işlemiş faizin (25.086.840) liraya baliğ olduğu gerekçeleriyle işlenmiş faiz miktarı hariç olmak üzere toplam (932.424.058) liranın reeskont faiziyle tahsiline, fazla istemin reddine hükmedilmiştir.
SONUÇ : Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- (...)
2- Ancak, taraflar arasındaki sözleşmenin 13/1. maddesine göre; davalının, davacı ünvanını kullandığının kanıtlanması gerekir. Bu hususta davalı vekilinin 28.01.1994 tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde bahsedilen İstanbul 3. Ticaret Mahkemesinin 1990/665 esasında kayıtlı taraflar arasındaki haksız rekabet dosyasının değerlendirmeye alınması gerekir. Bu dosyadan davalının haklı veya haksız surette davacı unvanı veya markasının kullanıp yararlandığının sabit olması halinde, bu süre belirlenmeli, bu süredeki davalı cirosuna sözleşmenin 13/1. maddesindeki oran uygulandıktan sonra, hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir. Bu ilkeye aykırı olarak yazılı şekilde üç yıl süreli telif hakkına hükmedilmesi doğru görülmediğinden hükmün davalı yararına bozulmasını gerektirmiştir (19.10.1995).