 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1995/3517
K. 1995/5718
T. 4.7.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KİRA SÖZLEŞMESİ
İŞLETME SÖZLEŞMESİ
KARAR ÖZETİ: Taraflar arasındaki sözleşme; kira akti değil işletme sözleşmesi olduğu için 6570 sayılı Yasa hükümleri uygulanmaz ve sözleşme süresinin bitimi ile birlikte davanın müdahalesinin önlenmesi gerekir.
(818 s. BK. m. 10713)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Üsküdar Asliye 5. Hukuk Mahkemesi) 'nce verilen 29.11 .1994 tarih ve 80-744 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekil tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup, düşünüldü:
Davacı vekili; davalıya işletme sözleşmesi ile verilen benzin istasyonunun, sözleşme 31.12.1992 tarihinde sona ermesine rağmen müvekkiline iade edilmediğini, intarnamelerin de sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, davalının müdahalesinin meni ile işletmenin müvekkiline teslimini, bir aylık ecrimisil tutarı (100.000.000) liranın %30 faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında; müvekkilinin fuzuli şagil olmadığını, kiracılık sıfatının devam ettiğini, kiracılık sıfatlarının tesbiti için açılan davanın sonucunun beklenmesi gerektiğini, sözleşmenin bitim tarihinin temdit anlaşmasına göre 1.1.1994 olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; taraflar arasındaki sözleşmenin kira akti değil, işletme sözleşmesi olduğu, bu nedenle 6570 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanamayacağı ve sözleşme süresinin bitimi ile birlikte davalının müdahalesinin men'inin gerektiği gerekçesiyle akaryakıt istasyonunun 1.1.1993 tarihi itibariyle davacıya teslimine. bilirkişi raporunda belirtilen (70.000.000) lira ecrimisilin dava tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalıdan, tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Hüküm; davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir
SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 124.085.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 6.000.000 lira vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, 4.7.1995 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Davacı, taraflar arasında işletme sözleşmesinin ve davalı da, 6570 sayılı Yasaya dayanan kira sözleşmesinin oluştuğunu öne sürmüşlerdir. Bir sözleşmenin hukuki niteliği ; tarafların, bu sözleşmeye vermiş oldukları isme göre değil, sözleşmenin içeriğine gör e saptanır. Taraflar arasında kurulan ve en son Z1.12.1992 günü sona eren sözleşme, işletme sözleşmesinin bir türü olan hasılat kirası sözleşmesidir. Bu sözleşme için BKnun 270 ve devamı maddelerinde öngörülen hükümler uygulanır. Açıklanan bu duruma göre, taraflar arasındaki sözleşmenin, işletme sözleşmesi olduğu biçimindeki görüşe katılmıyorum. Ancak, taraflar arasındaki sözleşmenin sona ermesine ve sözleşmenin üstün tarafı açık sahaları kapsamına göre, yerel mahkemece verilen karar, sonuç olarak doğru olduğundan,sadece gerekçe yönünden sayın çoğunluğun görüşüne karşıyım.
Gönen ERİŞ
Başkan