 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/3029
Karar no : 1995/3937
Tarih : 01.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 8.12.1994 tarih ve 1277-1535 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davalı vekili, müvekkiline ait ev eşyasının Türkiye'den İngiltere'ye taşınmak üzere davalıya tam ve sağlam olarak teslim edildiği halde varış yerinde kolilerin açık olduğunu ve eşyanın hasarlı olduğunun tesbit edildiğini ileriye sürerek hasar bedeli ve değer kaybı olarak şimdilik (50.000.000) TL.nın faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müvekkilinin U. S. Nakl. A.Ş. ünvanını aldığını ve davanın doğru hasıma yöneltilmesi gerektiğini, hasarın ambalaj hatasından kaynaklanmakta olup, taşıyıcının sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere, bilirkişi kurul raporuna göre, hasarın ambalaj hatasından kaynaklandığının davalı tarafından ispat edilemediği, davalı taşıyıcının hasar ve zarardan sorumlu olduğu sonucuna varılarak davanın kabulü ile (50.000.000) liranın 5.12.1991 tarihinden yürütülecek % 30 ticari faiz ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve dava tarihinde davalı şirketin ünvanının U.Tur. Sey. Nak. A.Ş. olduğu anlaşılmasına ve hükmün bu şirket aleyhine verilmiş bulunmuş sayılmasına ve karar başlığında davalının dava tarihindeki ünvanının yazılması hususunun tavzihen her zaman düzeltilmesinin mümkün olmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 1.800.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 01.05.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.